بررسی تاثیر اسیدآمینه هیستیدین بر رشد، بقا، برخی شاخص های خونی و پروفیل اسیدآمینه لاشه بچه فیل ماهی (Huso huso)

اسیدهای آمینه آزاد به عنوان موادی که می توانند رفتار جستجوی غذا را به خصوص در گونه هایی که برای یافتن طعمه متکی به حس بویایی و چشایی هستند، تحریک کرده و نقش جاذب را ایفا کند، شناخته شدند. این طرح آزمایشی به مدت 9 هفته به منظور تعیین اثر اسید آمینه هیستیدین به عنوان جاذب در جیره غذایی فیل ماهی جوان (Huso Huso) بر عملکرد رشد، پارامترهای خونی و پروفیل اسیدهای آمینه انجام شد. برای انجام این آزمایش، تعداد 180 قطعه فیل ماهی جوان با میانگین وزنی 0/99± 26/3 گرم در 18 تانک پلی اتیلنی در قالب یک طرح کاملا تصادفی قرار داده شد (تعداد 10 قطعه ماهی در هر تانک). ماهیان روزانه در سه وعده غذایی در حد سیری در ساعت های 7، 14 و 17 با جیره غذایی آزمایشی شامل: 0/5، 1 و 1/5 درصد اسیدآمینه هیستیدین تغذیه شدند. نتایج این آزمایش نشان داد که بالاترین میزان افزایش وزن (WG)، درصد افزایش وزن (WG%)، ضریب تبدیل غذایی (FCR)، نرخ رشد ویژه (SGR)، نرخ رشد روزانه (DGR) و فاکتور وضعیت (CF) مربوط به تیمار تغذیه شده با جیره آزمایشی حاوی 1/5 درصد اسیدآمینه هیستیدین به عنوان جاذب غذایی بود (0/05>p)؛ در پایان آزمایش شاخص های خون شناسی مانند: تعداد سلول های گلبول قرمز (RBC)، گلبول سفید (WBC)، هماتوکریت (Htc)، هموگلوبین (Hb) و فعالیت   های کمپلمان مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد میانگین فعالیت های کمپلمان، حجم متوسط گلبول های قرمز (MCV)، میزان متوسط هموگلوبین (MCH) و غلظت متوسط هموگلوبین در گلبول قرمز (MCHC) تفاوت معنی داری بین تیمارها نداشت (0/05<p). هم چنین نتایج نشان داد که در نرخ رشد تمامی گروه های ماهیان تغذیه شده با جیره های غذایی حاوی درصدهای متفاوت هیستیدین تفاوت معنی داری وجود داشت (0/05>p)؛ هم چنین، پروفیل اسیدهای آمینه ترکیبات بدن در تیمارهای مختلف اختلاف معنی دار نداشت (0/05<p). با توجه به نتایج به دست آمده، افزودن این اسید آمینه به عنوان جاذب غذایی در جیره غذایی فیل ماهی جوان جهت ارتقای سلامتی و بهبود عملکرد رشد این گونه اقتصادی توصیه می گردد.