ویژگی های رویشی لگجی (Capparis spinosa) تحت تاثیر پرایمینگ زیستی، شیمیایی و مکانیکی

لگجی (Capparis spinosa) گیاهی با توانایی قابل ملاحظه در تحمل شرایط نامساعد محیطی است. این گونه از لحاظ حفاظت خاک و محصولات فرعی دارای اهمیت بوده و مناسب برای احیای زیستی مناطق خشک و نیمه خشک است. با وجود رویش طبیعی گیاه در هر محیط نامناسبی، مشکلات جوانه زنی ضعیف و خواب بذر این گونه، مانعی در استفاده فراگیر در طرح های احیایی است. در پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر پرایمینگ شیمیایی، مکانیکی و زیستی بر خصوصیات جوانه زنی و رشد اولیه بذر، آزمونی طراحی شد. آزمایش در دو محیط پتریدیش و سینی نشا در قالب طرح کامل تصادفی انجام شد. پرایمینگ شیمیایی شامل اسید سالیسیلیک و اسید جیبرلیک با سه سطح 1000، 2000 و 3000 ppm بود. طول موج kHz 24 دستگاه اولتراسونیک، به مدت 5 دقیقه به عنوان پرایمینگ مکانیکی انتخاب شد. تیمار پرایمینگ زیستی شامل باکتری های Azotobacter chroococcum،S-40  Flavobacterium، Azospirillum lipoferum، Bacillus megaterium و Pseudomonas fluorescens بود. نتایج بیانگر اثر معنی دار (01/0>p) در صفات درصد جوانه زنی بذر، طول ریشه چه و ساقه چه، رشد گیاهچه و وزن تر و خشک ریشه چه و ساقه چه در آزمون پتریدیش بود. در آزمون سینی نشا، طول ریشه چه و ساقه چه، نسبت طول ریشه چه به ساقه چه، رشد گیاهچه ای، وزن خشک ریشه چه، وزن تر و خشک ساقه چه و برگ و تعداد برگ در سطح یک درصد (0/01>p) و وزن تر ریشه چه در سطح پنج درصد (05/0>p) معنی دار بود. در آزمایش پتریدیش، تیمار اولتراسونیک طول ساقه چه را نسبت به شاهد، افزایش داد. باکتری باسیلوس مگاتریوم و GA3 (اسید جیبرلیک ppm 3000) در آزمون پتریدیش و GA1 و GA2 در آزمون سینی نشا نسبت به سایر تیمارها تاثیر مثبت بیشتری بر صفات نشان دادند. باکتری باسیلوس مگاتریوم، اثر مثبت 25 درصدی نسبت به شاهد بر درصد جوانه زنی ایجاد نمود. استفاده از روش پرایمینگ زیستی، شدت های مختلف اولتراسونیک و غلظت های مختلف جیبرلیک اسید می تواند راه حلی برای رفع مشکل و توسعه کاشت spinosa Capparis باشد.