تاثیر تغییر اقلیم بر تبخیر-تعرق درشرایط گرم ومرطوب (مطالعه موردی:جنوب وجنوب شرق ایران)

با توجه به پدیده تغییر اقلیم و در پی آن تغییرات نیازآبی گیاه شناخت و ارزیابی تغییر اقلیم در دهه های آینده با هدف برنامه ریزی محیطی مناسب در جهت سازگاری با شرایط آتی اقلیم و کاهش اثرات آن امری کاملا بایسته می باشد. عمده ترین عامل مصرف منابع آبی در مناطق خشک و نیمه خشک کشاورزی و به تبع آن تبخیر-تعرق است، لذا آگاهی از روند تغییرات و پیش بینی آن نقش موثری را در برنامه ریزی، توسعه و مدیریت منابع آب ایفا می کند. پژوهش پیش روی با استفاده از مدل ریز مقیاس نمایی لارس دبلیو جی نخست مقدار دما را در سه دوره ی زمانی (30-2011، 65-2046 و 100-2081) با استفاده از چهار مدل گردش عمومی جو (IPCM، INCM3، HADCM3 و NCCCSM) در سه سناریوی مختلف (جهان همراه با توسعه پایدار، جهان ثروتمند و جهان جداشده) محاسبه کرده سپس تغییرات تبخیر-تعرق را در جنوب شرق کشور در سه دوره ذکر شده برای 8 ایستگاه مورد بررسی قرار می دهد. بدین منظور از معادله تورنت وایت برای محاسبه تبخیر-تعرق استفاده شد. که ابتدا مقادیر دمای ماهانه چهار مدل با سه سناریوی برای دوره ی آتی ریزمقیاس شدند. نتایج نشانگر روند افزایشی دما و در پی آن افزایش تبخیر- تعرق در دوره ی آتی است. افزایش تبخیر-تعرق  به طور متوسط درمدل NB1 از دیگر مدل ها کمتر بوده و در ایستگاه کرمان کمترین مقدار و در ایرانشهر بیشترین مقدار را دارد. تغییرات نسبی تبخیر-تعرق تا سال 2099 در ایستگاه کرمان 692/10 (mm/day) و در ایستگاه ایرانشهر 194/23 (mm/day) می باشد.