مولفه های ژئواکونومیک سیاست خارجی فرانسه در فضای رقابت های ژئوپلیتیک غرب آسیا و پیامدهای آن برای روابط ایران-فرانسه

تعامل بازیگران غرب آسیا با قدرت های بزرگ، همواره به عنوان یکی از متغیرهای موثر بر توازن منطقه در مطالعات روابط بین الملل مورداشاره قرارگرفته است. فرانسه نیز یکی از وزنه هایی است که از دیرباز در یارگیری های فرا منطقه ای مدنظر قدرت های غرب آسیا قرار داشته است. در این میان طی دو دهه اخیر، اهرم های اقتصادی اهمیت ویژه ای در یارگیری های ژیواستراتژیک فرا منطقه ای پیداکرده اند و به عنوان ابزار سیاست خارجی مورداستفاده قرار می گیرند. بنابراین، پرسش اصلی مقاله این است که مولفه های ژیواکونومیک چگونه به سیاست خارجی فرانسه در فضای رقابت های ژیوپلیتیک غرب آسیا شکل داده و چه پیامدهایی برای روابط با ایران داشته است؟ مقاله با این فرض به بررسی موضوع پرداخته که ابزارهای ژیواکونومیک ازجمله ظرفیت های تجاری، مالی و بازارهای تسلیحاتی به اهرم مهمی برای تاثیرگذاری بر رفتار سیاست خارجی قدرت های بزرگ فرا منطقه ای تبدیل شده ازجمله اینکه در جریان جنگ سرد ایران و عربستان در قالب ابزاری برای یارگیری فرا منطقه ای مورداستفاده قرارگرفته و زمینه ی تقابل سیاست خارجی تهران-پاریس در مسایل متعدد منطقه ای را فراهم آورده است. مطالعات موجود نشان می دهد، علاوه بر فضای دوقطبی میان ایران و عربستان، دیگر بسترهای مهم ژیوپلیتیک ازجمله سرریز بحران های منطقه به اروپا و چرخش راهبردی امریکا به شرق، سه مولفه مهمی هستند که نوع مداخلات فرانسه در غرب آسیا را تحت تاثیر قرار داده اند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که تجمیع اهرم های اقتصادی در اردوگاه رقبای منطقه ای ایران، نوعی مزیت رقابتی ژیوپلیتیک ایجاد کرده و گزینه های سیاست خارجی فرانسه در منطقه را تحت تاثیر قرار داده و به شکنندگی روابط ایران-فرانسه منتهی شده است.