اثر استفاده ازسطوح مختلف تانیک اسید در شرایط آزمایشگاهی بر فراسنجه های تخمیر و الگوی اسیدهای چرب مایع شکمبه

زمینه مطالعاتی: 

تانیک اسید (یک نوع تانن قابل هیدرولیز) قابلیت تغییر فرایندهای تخمیری شکمبه و مسیر بیوهیدروژناسیون اسیدهای چرب غیراشباع را دارد.

این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تانیک اسید بر پارامترهای تخمیری شکمبه ای در شرایط آزمایشگاه و حدواسط های بیوهیدروژناسیون اسیدهای چرب غیراشباع انجام گرفت.

جیره پایه حاوی نسبت کنسانتره به علوفه 2/58 به 8/41 و دانه سویای اکسترود شده به عنوان منبع اسیدهای چرب غیر اشباع بود. تیمارهای آزمایشی شامل کنترل (بدون افزودنی)، 1/0 میلی گرم موننسین در لیتر محیط کشت، 250 میلی گرم تانیک اسید در لیتر محیط کشت، 500 میلی گرم تانیک اسید در لیتر محیط کشت و 750 میلی گرم تانیک اسید در لیتر محیط کشت بودند. تولید گاز، غلظت آمونیاک و اسیدهای چرب فرار مایع شکمبه و الگوی اسیدهای چرب مایع شکمبه اندازه گیری شد.

تولید گاز، pH و غلظت نیتروژن آمونیاکی و اسیدهای چرب فرار مایع شکمبه تحت تاثیر افزودنی قرار نگرفت (05/0< p). تانیک اسید غلظت اسیدهای چرب 10:0 تا 14:0 در مایع کشت را کاهش و غلظت 16:0 را افزایش داد (05/0>P). افزودن موننسین و 250 میلی گرم تانیک اسید در لیتر محیط کشت مقدار 18:0 را کاهش داد (05/0>P). موننسین مقدار 18:1 ترانس-11 (ترانس واکسنیک اسید) و 18:2 سیس-9، ترانس-11 (اسید لینولییک کونژوگه) را در مقایسه با سایر تیمارها افزایش داد (05/0>P). افزودن 500 میلی گرم تانیک اسید در لیتر محیط کشت غلظت اسیدهای چرب غیراشباع و اسیدهای چرب بلند زنجیر را افزایش داد (05/0>P).

نتیجه گیری نهایی:

 در کل، استفاده از اسید تانیک در زمان تغذیه جیره حاوی دانه سویای اکسترود شده با تغییر بیوهیدروژناسیون اسیدهای چرب غیراشباع باعث افزایش اسیدهای چرب غیراشباع و اسیدهای چرب مفید برای سلامت انسان شد.