تاثیر شوری آب آبیاری بر شاخص های رشد و فیزیولوژی سه رقم خیار

مطالعه پاسخ ارقام مختلف گیاهی در برابر تنش شوری و معرفی ارقام مقاوم یکی از راهکارهای مهم در حفظ و افزایش عملکرد محصولات کشاورزی محسوب می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر آبیاری با سطوح مختلف شوری بر ویژگی های رویشی و فیزیولوژیکی ارقام مختلف خیار انجام شد. به این منظور، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور شامل سه رقم خیار (کیهان، ناهید 484 و 485) و شوری (با سطوح 5/0، 1/3 و 2/6 دسی زیمنس بر متر)، هر یک در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که تنش شوری اثر معنی داری بر رشد گیاه و محتوای رنگدانه های فتوسنتزی دارد به طوری که در بیشترین سطح شوری، میزان کلروفیل a در ارقام کیهان، ناهید 484 و 485 به ترتیب 47، 21 و 19 درصد نسبت به شاهد کاهش یافت. همچنین میزان کاهش کلروفیل کل در رقم کیهان برابر با 34 درصد و در دو رقم دیگر 22 درصد بود. از طرفی، بیشترین میزان کارتنویید در شرایط تنش شوری، در رقم ناهید 484 و 485 مشاهده شد. نتایج همچنین نشان داد که با افزایش سطح شوری به 2/6 دسی زیمنس بر متر، ارتفاع گیاه در رقم های کیهان، ناهید 485 و ناهید 484 به ترتیب 30، 23 و 11 درصد کاهش می یابد. علاوه بر این، بیشترین درصد ریزش برگ در بالاترین سطح شوری نسبت به شاهد، مربوط به رقم کیهان به میزان 28 درصد و بیشترین کاهش وزن خشک ریشه مربوط به رقم 485 به میزان 40 درصد بود. در مجموع، نتایج این پژوهش نشان داد که ارقام مختلف خیار، پاسخ متفاوتی به تنش شوری نشان دادند. در این بین، رقم ناهید 484 بیشترین مقاومت را در پاسخ به تنش شوری به خود اختصاص داد و لذا به عنوان یک رقم مقاوم خیار در برابر شرایط تنش شوری معرفی می شود.