واکاوی خشونت و راهکارهای کاهش آن علیه زنان با تاکید بر فرهنگ افغانستان

عنوان انتخابی این مقاله «خشونت و راهکارهای کاهش آن علیه زنان در افغانستان» است. افغانستان کشوری است که پس از سه دهه التهاب خونین, در حال گذر از بحران می‌باشد. آن‌چه برای ساکنان این سرزمین حایز اهمیت است, دست‌یابی به‌ امنیت، اشتغال، تثبیت درآمد، عادی شدن زندگی و مانند آن می‌باشد. زنان در این کشور بخشی عظیمی از نیروی انسانی است که در طول سال‌های خون و آتش, سخت‌ترین شرایط زیست محیطی را پشت سر نهاده‌اند. آنان قربانیان اصلی هر نوع خشونت بوده‌اند. آنان غیبت چندین ساله همسر، فقر خانواده، مرگ و میر فرزندان خورد سال، آتش جنگ، بمب‌باران‌های هوایی، تخریب منزل مسکونی، رنج آوارگی‌ و... را تحمل نموده‌‌اند. در واقع هیچ نوع خشونتی در دنیا نمانده که علیه زنان در افغانستان به ‌اجرا در نیامده باشد. اکنون پس از تصویب قانون اساسی، دایر شدن مجلس ملی، برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و حرکت به‌ سوی سازندگی, انتظار می‌رود که وضع زندگی آنان بهبود پیدا کند. اصل رعایت و دفاع از حقوق زنان یک خواست معقول و در چارچوب قانون و احکام شریعت می‌باشد. وضعیت امروز جامعه نسوان نیز با گذشته فرق کرده است؛ مسکوت ماندن و بی‌اعتنایی به‌ وضعیت کلی آنان پیامد ناگوار خواهد داشت. تبلیغات مهار ناپذیر عوامل فراملی هم در جریان می‌باشد، پس خطر احتمالی غلطیدن در دادم آن‌چه که امروز به‌ ‌نام «نهضت برابر خواهی زنان با مردان» خوانده می‌شود, به‌ ‌طور جدی احساس می‌شود، چیزی‌که صرف یک اغتشاش است نه‌ تامین حقوق زنان. براین اساس اقدام به‌ ‌موقع خواهد بود, اگر در روند نوسازی، سیستم نرم‌‌افزاری کشور توجه جدی به‌ ‌مسایل زنان به‌ ‌عمل آید. در این نوشته تلاش برآن بوده که مسایل زنان در قالب خشونت تبیین گشته و راه‌کارهای موثر برای کاهش آن پیش‌نهاد گردد.