ارزیابی بهره برداری از سامانه های آبیاری، منابع یادگیری و نیازسنجی آموزشی گلخانه‎ داران با رویکرد سازگاری با کم آبی (مطالعه موردی: استان قزوین)

تاکید بر منابع آموزشی مبتنی بر سازگاری با کم آبی باعث سازگار شدن تولید با شرایط اقلیمی می شود. در این پژوهش پس از شناسایی منابع آموزشی، نیازهای آموزشی گلخانه داران با تاکید بر شرایط کم آبی تعیین و اولویت گذاری شدند. برای نیازسنجی آموزشی از الگوی سه بعدی و روش دلفی استفاده شد. در تحلیل داده ها از شاخص های میانگین، انحراف معیار و آزمون های کولموگروف و اسمیرنف، تی تک نمونه ای، نشانه تک نمونه ای، کروسکال-والیس و یومن ویتنی استفاده شد. یافته ها نشان دادند وضعیت بهره برداری از سامانه های آبیاری از سه دیدگاه "گلخانه داران"، "صاحب نظران" و "آموزشگران" به ترتیب دارای امتیاز 95/0±34/4، 04/1±83/2 و 64/0±86/2 (از امتیاز کل 5) است. وضعیت بهره برداری از منابع آموزشی از سه دیدگاه به ترتیب دارای امتیاز 23/1±26/2، 99/0±46/2 و 10/1±56/2 بود. همچنین میزان آگاهی و مهارت گلخانه داران نسبت به نیاز های آموزشی از سه دیدگاه به ترتیب دارای امتیاز 9/0±61/3، 09/1±50/2 و 9/0±48/2 است. ارزیابی ها نشان دادند گلخانه داران از اصول بهره برداری صحیح از سامانه های آبیاری آگاهی ندارند و نسبت به نیازهای آموزشی نیز از دانش و مهارت کافی برخوردار نیستند. تغییر در محتوا و نحوه ی استفاده از منابع آموزشی با توجه به شرایط و علایق گلخانه داران امری ضروری و لازم است. همچنین با اهمیت ترین نیازهای آموزشی گلخانه داران بر اساس سه دیدگاه به ترتیب مربوط به گویه های «مدیریت زمان مراحل مختلف آبیاری»، «نحوه بهره برداری از سامانه های آبیاری» و «معرفی سامانه های مختلف آبیاری و شناخت معایب و مزایای آن ها» بود.