بررسی سطوح پایداری گردشگری درروستاهای هدف گردشگری شهرستان میامی

پژوهش حاضر با هدف سنجش سطح پایداری توسعه گردشگری و تبیین سطوح پایداری گردشگری در فرآیند چرخه حیات گردشگری در روستاهای هدف گردشگری شهرستان میامی در استان سمنان جهت برنامه ریزی گردشگری متناسب روستا انجام شد. این تحقیق از نوع کاربردی و روش انجام آن توصیفی تحلیلی است. به منظور جمع آوری داده های مورد نیاز از دو روش اسنادی و میدانی)پرسشنامه(و (مصاحبه) استفاده شد. سطح تحلیل پژوهش روستا و واحدتحلیل: دهیاران و شورای روستا مدیران و خبرگان محلی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از)روش بارومتر و باتلر(، استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهند که توسعه گردشگری در روستاهای مطالعه شده درمجموع در سطح یکسانی قرارندارند که در بعضی از روستاها همچون نردین و فرومد بین ابعادبررسی شده، بعد اجتماعی فرهنگی وضعیت پایداری بهتری داردو در روستاهای دیگر همچون نام نیک و دشت شاد بعد زیست محیطی وضعیت پایداری بهتری دارند همچنین راهکارهای کلی تکامل چرخه حیات گردشگری پایدار بر اساس رویکرد تلفیقی آلن باتلر و راهبردها، سیاست ها و پروژه های پیشنهادی جهت روستاهای هدف گردشگری ارایه شد .