ارزیابی صفات بیوشیمیایی و انتقال مجدد مواد پرورده جو (.Hordeum vulgare L)در کشت مخلوط تاخیری با نخود (.Cicer arietinum L) در شرایط تنش کم آبی

به منظور بررسی اثر تنش کم آبی و ترکیب های مختلف کشت مخلوط تاخیری نخود با جو بر صفات بیوشیمیایی و عملکرد جو و نخود آزمایشی مزرعه ای به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 97-1396 در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز اجرا شد. تیمارها شامل دو سطح آبیاری (آبیاری مطلوب و قطع آبیاری در مرحله شیری شدن دانه جو) به عنوان فاکتور اصلی و شش ترکیب از کشت مخلوط (جو در آذرماه، جو در دی ماه، جو در آذرماه + نخود در آذرماه، جو در آذرماه + نخود در دی ماه، جو در دی ماه + نخود در آذرماه و جو در دی ماه + نخود در دی ماه با به صورت یک در میان به عنوان فاکتور فرعی بودند. تنش کم آبی بر غلظت کلروفیل a، فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز، محتوای نسبی آب برگ و درصد مشارکت مواد در جو و عملکرد دانه نخود اثر معنی داری داشت. در شرایط تنش کم آبی عملکرد دانه جو همبستگی مثبت و معنی داری با محتوای نسبی آب (*0/47= R2) برگ داشت. همچنین بیشترین غلظت کاروتنویید جو در کشت جو در آذر + نخود در دی ماه در شرایط تنش کم آبی به دست آمد. با توجه به اینکه کشت تاخیری جو در آذر + نخود در دی ماه در شرایط تنش کم آبی از محتوای کارتنویید، کارآیی انتقال مجدد مواد پرورده و مشارکت مواد بیشتر و به دنبال آن عملکرد دانه بالاتری در جو (4215/7 کیلوگرم در هکتار) برخوردار بود، احتمالا می تواند تیمار مناسبی برای کشت در شرایط کم آبی آخر فصل باشد.