سناریوهای توسعه ورزش دانش آموزی ایران

ارتقاء فعالیت جسمانی مبتنی بر مدرسه، باعث گسترش فرهنگ ورزش در طول عمر و گسترش مولفه های سلامت ذهنی و جسمی دانش‏ آموزان می گردد. از این رو هدف پژوهش حاضر کشف آینده های پیش روی ورزش دانش آموزی ایران و تدوین سناریوهای آن برای 15 سال آینده و ارایه استراتژی است. در این پژوهش روش آینده نگاری با رویکرد سناریونگاری بر اساس روش منطق شهودی به کار گرفته شده است و برای طراحی سناریوها از روش تحلیل روندها و عدم ‎قطعیت ها و الگوی شش مرحله ای سناریونگاری تلفیقی استفاده گردید. مشارکت کنندگان پژوهش حاضر شامل 38 نفر از ذینفعان داخلی و خارجی ورزش دانش آموزی ایران بودند که بر اساس نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. گردآوری داده‎ها با مصاحبه و پرسش نامه های باز صورت گرفت. بر اساس یافته‏ ها، تحلیل 30 عامل اصلی بدست آمده در نهایت منجر به تولید دو عدم قطعیت کلیدی "برنامه ‏ریزی منطقه ای و فراوانی منابع" و "قانون گذاری تطبیقی بر اصل تفاوت فرهنگی" شد که پایه و اساس چهار سناریوی اصلی ورزش دانش آموزی گردیدند. در نتیجه پیشنهاد می گردد به منظور توسعه ورزش دانش‏ آموزی ایران، برنامه ریزی جامع بر اساس مسایل زیست بوم محلی برای هر منطقه صورت بگیرد.