ارزیابی تاثیر برنامه ریزی کاربری زمین بر مصرف انرژی (مطالعه موردی: شهر تبریز)

یکی از معضلات موجود در شهرهای امروزی، مشکلات برنامه ریزی کاربری زمین و استفاده بی رویه از انواع وسایل نقلیه موتوری به خصوص اتومبیل های شخصی است که منجر به تراکم ترافیکی و افزایش مصرف انرژی و عوارض جانبی همچون افزایش آلودگی جوی و صوتی، کاهش سطح سلامت و کاهش کیفیت زندگی شهروندان شده است . تحقیق حاضر در این راستا به ارزیابی تاثیرات برنامه ریزی کاربری زمین بر میزان مصرف انرژی در شهر تبریز پرداخته است و از نظر نوع کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی می باشد. با توجه به سه رویکرد شهر فشرده، رشد هوشمند و برنامه ریزی حمل و نقل محور شاخص هایی برای بررسی تاثیر کاربری زمین شهری بر ایجاد سفر و میزان مصرف انرژی استخراج شده است. با استفاده از شعاع دسترسی تحلیل شبکه که یکی از ابزارهای بررسی محدوده خدمات شهری در سیستم اطلاعات جغرافیایی می باشد شاخص های بررسی و نقشه سازی شده است. شرایط نشان دهنده وضعیت مناسب تر مناطق مرکزی شهر نسبت به مناطق حومه شهری دارد و زیرساخت های مناسبی در این راستا در این قسمت از شهر وجود دارد و توزیع کاربری ها و دسترسی به مراکز مهم شهری مطلوب تر می باشد و باعث حمایت بیشتر از پیاده روی و حمل و نقل عمومی در این قسمت از شهر شده است. این مساله لزوم توجه بیشتر به برنامه ریزی کاربری زمین شهری را در کل شهر تبریز و به خصوص در حومه شهر را نمایان و ضروری می نماید چرا که در صورت رفع مشکلات موجود در زمینه های مختلف در حومه شهر و رفع نیازهای آن ها در همان منطقه باعث کاهش رجوع کاربران حومه شهری به مرکز شهر و کاهش ترافیک و کاهش سفر هم در مرکز و هم در حومه شهر خواهد شد.