اثربخشی درمان مبتنی بر دل بستگی بر اضطراب و احساس تنهایی کودکان بی سرپرست و بد سرپرست
این پژوهش بهمنظور بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر دلبستگی بر اضطراب و احساس تنهایی کودکان بیسرپرست و بد سرپرست بهصورت پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیشآزمون - پسآزمون و گروه کنترل انجام شد. حجم نمونه موردبررسی 30 نفر از کودکان بد سرپرست و بیسرپرست یکی از مراکز بهزیستی استان تهران (مرکز قدوسی) که بهوسیله نمونهگیری در دسترس، از جامعه کودکان بیسرپرست و بد سرپرستی که در مراکز شبانهروزی و شبه خانواده نگهداری و ساکن میباشند، انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارش شدند. پس از اجرای پرسشنامههای اضطراب کودک اسپنس (2001) و احساس تنهایی آشر (1984) بر روی گروه آزمایش و گروه کنترل، درمان مبتنی بر دلبستگی، در طی 8 جلسه تنها بر روی گروه آزمایش اجرا و پسازآن، از هر دو گروه آزمایش و کنترل پسآزمون گرفته شد. یافتهها نشان داد که درمان مبتنی بر دلبستگی بر اضطراب و احساس تنهایی کودکان بیسرپرست و بد سرپرست تاثیر دارد؛ بنابراین می توان جهت کاهش اضطراب و احساس تنهایی در کودکان بد سرپرست یا بیسرپرست می توان از روش درمان مبتنی بر دلبستگی استفاده کرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.