پاسخ فیزیولوژیک و زراعی ژنوتیپ های امید بخش گلرنگ به تنش کمبود آب آخر فصل

با هدف شناسایی اثرات خشکی آخر فصل روی اجزای عملکرد، عملکرد دانه و روغن و برخی شاخص های فیزیولوژیک مرتبط با تحمل به خشکی در ژنوتیپ های امید بخش گلرنگ، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در اراضی شور مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، طی سال زراعی 98-1397 اجرا شد. فاکتور اصلی، خشکی با دو سطح بدون تنش و تنش از گل دهی تا رسیدگی دانه و فاکتور فرعی، شش ژنوتیپ گلرنگ (پدیده، قزاقی، لاین های92، 68، 97 و 132) بودند. در اثر تنش خشکی، اجزای عملکرد، عملکرد دانه و روغن، شاخص کلروفیل برگ، هدایت روزنه ای و مقدار نسبی آب برگ (RWC) به طور معنی داری کاهش و دمای برگ افزایش یافت و مقادیر این صفاتآن ها بین ژنوتیپ ها متفاوت بود. همبستگی بین این شاخص ها و اجزای عملکرد و عملکرد دانه و روغن معنی دار شد. بنابراین نقش همه اجزای عملکرد و درصد روغن دانه روی محصول دهی معنی دار بود. رقم پدیده و لاین امید بخش 68، با کسب مقادیر بالاتر این شاخص ها، همواره بیشترین عملکرد دانه و روغن را نشان دادند. شاخص های کلروفیل برگ، هدایت روزنه، مقدار نسبی آب برگ و دمای برگ، به اثرات خشکی روی ژنوتیپ های گلرنگ را نشان دادند و توان لازم برای گزینش ژنوتیپ های متحمل به خشکی را داشتند.