آیا افزایش تراکم یولاف وحشی منجر به تغییر زمان کاربرد علف کش های انتخابی گندم می شود؟

به منظور بررسی تاثیر تراکم های یولاف وحشی، زمان کاربرد و نوع علف کش بر میزان کنترل یولاف وحشی، عملکرد و اجزای عملکرد گندم، آزمایشی مزرعه ای به صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به منظوردر سال زراعی 1393-1392 در استان فارس شهرستان مرودشت انجام گرفت. تراکم های مختلف یولاف وحشی (صفر، 20، 40، 80، 160 و 320 بوته در مترمربع) به عنوان کرت اصلی، دو علف کش یدوسولفورون+ مزوسولفورون+ مفن پایر دی اتیل (آتلانتیس، 18 گرم ماده موثره در هکتار) و کلودینافوپ پروپارژیل (تاپیک، 64 گرم ماده موثره در هکتار) به عنوان کرت فرعی و زمان کاربرد مرحله 18 زادوکس (هشت برگی) و 23 زادوکس (مرحله پنجه زنی) به عنوان کرت فرعی فرعی درنظر گرفته شدند. کاهش 50 درصد وزن خشک یولاف وحشی (پارامترDen50) توسط علف کش کلودینافوپ پروپارژیل در دو زمان کاربرد هشت برگی و پنجه زنی، به ترتیب در تراکم 127 و 95 بوته در مترمربع یولاف وحشی و برای علف کش یدوسولفورون+مزوسولفورون در دو زمان هشت برگی و پنجه زنی در تراکم های141 و 149 بوته در مترمربع مشاهده شد. رشد مجدد یولاف وحشی در علف کش کلودینافوپ پروپارژیل نسبت به علف کش یدوسولفورون+ مزوسولفورون در تمامی تراکم ها در مرحله پنجه زنی نسبت به هشت برگی بیشتر بود. برآورد مدل هایپربولیک برای عملکرد دانه نشان داد که در علف کش کلودینافوپ پروپارژیل در دو زمان کاربرد هشت برگی و پنجه زنی، کاهش 50 درصدی عملکرد دانه در تراکم های 118و 83 بوته در متر مربع یولاف وحشی و در علف کش یدوسولفورون+ مزوسولفورون برای دو زمان کاربرد در تراکم های 423و 221 بوته در مترمربع رخ داد. در تراکم های بالاتر یولاف وحشی، کاربرد علف کش یدوسولفورون + مزوسولفورون در مرحله 18 زادوکس پیشنهاد می شود.