بررسی کیفیت خوراک پرواری ماهیان قزل آلا در مزارع پرورش ماهی استان فارس

این پژوهش برای ارزیابی وضعیت کیفی ترکیبات شیمیایی شامل رطوبت، پروتئین‏ خام، خاکستر خام، چربی خام، NDF (الیاف نامحلول در شوینده‏ خنثی) و ADF (الیاف نامحلول در شوینده‏ی اسیدی)، و امکان آلودگی به آفلاتوکسین و کپک در خوراک‏های پرواری ماهیان قزل‏آلای مورد استفاده در مزارع پرورش ماهی استان فارس و کارخانه‏های تامین کننده خوراک ماهی انجام شد. از بین کارخانه‏‏ هایی که سهم عمده در تامین خوراک GFT1 و GFT2 مورد نیاز مزارع پرورش ماهی در استان فارس را دارند، میزان پروتئین‏ خام خوراکGFT1 وGFT2 کارخانه شماره 2، از نظر پروتئین‏ با سه کارخانه دیگر تفاوت آماری معنی‏داری دارد (05/0<p). تنها خوراک GFT1 تولیدی درکارخانه شماره 2 تامین کننده حداقل میزان پروتئین‏ خام مورد نیاز ماهیان پرواری این گروه‏ ها بود. میزان پروتئین‏ خام خوراک GFT3 و GFT4 مربوط به کارخانه‏ های شماره 2 و 3 از کارخانه ‏های شماره 1 و 4 (05/0<p) بیش تر بود، ولی همه کارخانه‏ها، تامین کننده حداقل میزان پروتئین‏ خام مورد نیاز ماهیان این گروه بودند. نتایج بررسی آلودگی تمامی نمونه‏ه ای خوراک‏های پرواری (GFT1, GFT2, GFT3, GFT4) مزارع پرورش ماهی و کارخانه ‏های تامین کننده این خوراک‏ها به آفلاتوکسین و کپک نشان داد که میزان آلودگی از حد استاندارد کم تر است. در مجموع، با توجه به ترکیب شیمیایی متفاوت نمونه‏ های خوراک ماهیان پرواری موجود در مزارع، کارخانه‏ ای مختلف تامین کننده خوراک و عدم تامین نیاز ماهیان پرواری در سنین مختلف، پایش مستمر خوراک تولیدی در کارخانه ‏های مختلف و ارایه رهنمودهای اصلاحی در جهت بهبود وضعیت تغذیه‏ای ماهیان پرواری الزامی است.