بازنمایی مفهوم عوام در خاطره نگاری های عصر مشروطه بر اساس نظریه داده بنیاد

انقلاب مشروطه ایران که انقلابی برای برپایی قانون و برابری عموم مردم در برابر آن بود از جمله رویدادهایی است که به ناگفته های آن می توان از دل خاطرات این دوره پی برد به ویژه نوع نگاه به مردم که از آنها به عنوان رعیت،ملت،توده،همج و رعایا،عوام کالانعام یاد شده است. و این بیانگر آن است علی رغم ورود ایران به دوره ی جدیدی از نظام حاکمیت و ارزش دادن به رای و جایگاه مردم،کماکان مردم از جایگاه ارزشی پایینی برخورداربودند از مهمترین شرایط تبیین علی نگاه ارزشی عوامانه به مردم بر اساس روش داده بنیاد فقدان دانش و آگاهی سیاسی مردم، وضعیت اقتصادی مردم و عقاید و باورهای آنان و نظام حاکمیت را می توان نام برد.نگاه عوامانه و ارزشی پایین به مردم پیامدهای متعددی داشته است از جمله می توان به دسته بندی مردم جامعه ی ایران به دو گروه خواص یا عوام ،ملت بیدار در برابر ملت خفته،ملت نادان در برابر ملت آگاه اشاره کرداما از مهمترین این پیامد ها می توان به داوری ارزشی درباره ی مردم اشاره کرد که از مردم به عنوان گوسفند و اغنام ،حشرات الارض ،سفیل و سرگردان و مقایسه با حیواناتی مانند شغال،وغیره یاد شده است و منجر به دسته بندی جامعه به دو طبقه ی عوام و خواص در متون خاطره نگاری شده است که همه ی مفاهیم و مقوله ها به نوعی به آن اشاره دارند و صفاتی برای طبقه ی عوام مطرح می کنند که بیانگر تفکیک و مرز بین عوام و خواص می باشد.