همبرزایی عنصری و تعیین جایگاه سطح فرسایش نسبت به سطح کانی سازی بر اساس هاله های رو و زیر کانساری در اسکارن مس گودال، شمال اهر، شمال غرب ایران

کانسار اسکارنی مس گودال در کرانه شمال شرقی توده باتولیتی شیورداغ، در شمال اهر، استان آذربایجان شرقی واقع است.  توده نفوذی شیورداغ بخشی از کمربند ماگمایی البرز- آذربایجان- قفقاز کوچک بوده که به نوبه خود وابسته با قوس ماگمایی اقیانوس مزوتتیس است. در مرز این توده آذرینی با واحد آهکی- آهک مارنی، کانه زایی اسکارنی مس- آهن- مولیبدن (کالکوپیریت، پیریت، مولیبدنیت، مگنتیت و اسپیکولاریت) بیشتر در پهنه اگزو- اسکارن رخ داده است. همچنین، کانی های برونزاد مس- آهن (مالاکیت، آزوریت و هیدروکسیدهای آهن) جانشین مجموعه کانیایی اسکارنی درونزاد شده است. بر پایه بررسی های آماری انجام شده بر یافته های مغزه های حفاری، عنصر مس دارای همبستگی بسیار خوب با نقره و همبستگی خوب با طلا و نیکل است و این عناصر همبرزایی عنصری در توده کانسنگی گودال بشمار می آیند. همچنین، بررسی هاله های زمین شیمیایی ضربی عناصر رو کانساری (Pb×Zn×Sb) و زیر کانساری (Cu×Ag×Ni) نشان دهنده هاله های بزرگتر و چشمگیرتر عناصر رو کانساری در افق های سطحی است و هاله های بزرگتر عناصر زیر کانساری در افق های پایینی توده کانسنگی دیده می شوند. بر این اساس، عملکرد فرسایش در جنوب غربی کانسار موجب قرارگیری توده کانسنگی در سطح کنونی شده است و به سمت شمال شرق، توده کانساری شواهد کانی سازی پنهانی را نشان می دهد. از سوی دیگر، با توجه به مقادیر کمینه و بیشینه شاخص های منطقه بندی زمین شیمیایی  (27- 0016/0) در سطح کنونی و ترازهای ارتفاعی دهانه گمانه ها، توده کانساری دارای شیبی به سمت شمال شرق است.