امکان سنجی وارون سازی احتمالاتی داده های لرزه ای با هدف تخمین تخلخل برای مخزن کربناته

هدف از این مطالعه، وارون سازی مستقیم داده های لرزه ای به تخلخل و توصیف کمی عدم قطعیت مربوط به آن در یکی از مخازن کربناته جنوب غربی ایران است. روش های وارون احتمالاتی قادرند با ترکیب توابع توزیع احتمال پارامترهای مدل و تابع توزیع درست نمایی که متاثر از مدل نوفه است، پارامترهای مدل را به صورت تابع توزیع احتمال پسین ارایه کنند. این تابع با اطلاعات اولیه درباره مدل همخوانی دارد و همچنین به داده های لرزه ای مقید است. در این مطالعه، از یکی از روش های نمونه گیر مبتنی بر زنجیره های مارکو مونت کارلو استفاده شده است که می تواند با نمونه گیری از تابع توزیع احتمال پسین، رخدادهایی از مدل مطلوب تولید کند. برخلاف روش های وارون قطعی که تنها یک جواب از مدل ارایه می دهند، رخدادهای تولید شده از تابع توزیع پسین در روش های وارون احتمالاتی، امکان تحلیل آماری و توصیف عدم قطعیت مربوط به مدل را فراهم می کنند. نتایج اجرای روش پیشنهادی برای داده های مصنوعی نشان داد برآورد واریانس نوفه، تاثیر مهمی بر نتایج وارون سازی همچون میزان عدم قطعیت رخدادهای مدل دارد. در حالتی که نوفه مفروض در وارون سازی، برابر، بیشتر و کمتر از نوفه داده ها باشد، به ترتیب 8%، 3% و 31% از تخلخل واقعی در محل چاه، خارج از بازه 95 درصد احتمال رخدادهای تخلخل قرار می گیرد؛ بنابراین فروتخمین بودن نوفه در روش های وارون احتمالاتی، خطای زیادی را در رخدادهای مدل وارد می کند. با استفاده از مدل فیزیک سنگی کالیبره شده، الگوریتم برای ردلرزه های مجاور چهار چاه اجرا و رخدادهایی از تخلخل و عدم قطعیت مربوط به آنها ارایه شد. ضریب همبستگی بین تخلخل واقعی در محل چاه ها و میانگین رخدادهای تخلخل برابر با 79%، 63%، 51% و 67% برآورد شد که نشان دهنده عملکرد خوب الگوریتم در تخمین تخلخل و عدم قطعیت مربوط به آن است.