بررسی طرح آمایش آموزش عالی با تاکید بر آسیب شناسی گروه آموزشی علوم پایه

پیشرفت هیچ حوزه‏ای بدون برنامه ریزی ممکن نبوده و پیشرفت در حوزه علم و دانش و فناوری نیز از این امر مستثنی نیست. پیش‏نیاز هر نوع برنامه ریزی، ترسیم وضعیت موجود، توصیف وضعیت مطلوب و تبیین راهکارها، راهبردها، سیاست های اجرایی و برنامه های اجرایی-عملیاتی رسیدن از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب است. طرح آمایش آموزش عالی وضعیت موجود آموزش عالی کشور را، در سال 1394، از جنبه های مختلف به تصویر می کشد و شناخت کافی از زیرنظام ها، توزیع دانشجویی و اعضای هیات علمی در سطح استانی و ملی ارایه می دهد. این گزارش یکی از جامع ترین گزارش ها در حوزه آموزش عالی کشور است که در چارچوب نقشه جامع علمی کشور تدوین شده است، اما مستلزم اصلاح به روزرسانی داده ها و اطلاعات و از همه مهمتر رصد میزان پیشرفت در شاخص های کمی و به ویژه کیفی و اهداف طرح می باشد. این سند می تواند مبنای خوبی برای برنامه ریزی و سیاست گذاری در حوزه های مختلف آموزش عالی باشد، اما سیر تاریخی تدوین تا تصویب و اجرای آن-پایان عمر چهار دولت- بیانگر عدم اعتقاد و باور دست اندرکاران آموزش عالی کشور به اسنادی از این دست می باشد. معضلات مدیریتی، نظارتی و محدودیت منابع مالی از جمله عوامل مهم در اجرای ناموفق این طرح می باشد. در این مقاله طرح آمایش آموزش عالی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته و در پایان با ترسیم جایگاه علوم پایه، پیشنهاداتی در جهت تقویت و ارتقای کیفی علوم پایه ارایه شده است.