تاثیر عناصر بایوفیلیک در طراحی رودخانه های شهری با استفاده از مدل Sowt (نمونه موردی: رودخانه بالخلو شهر اردبیل)

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر عناصر طراحانه بایوفیلیک در طراحی رودخانه های شهری است که با توجه به طبیعت و طبیعت گرایی و اصول بایوفیلیک طراحی می شود. بایوفیلیک، اتصال بیولوژیکی ذاتی انسان با طبیعت است که در فضای شهری شکل می گیرد و در صور مختلف فرم، عملکرد و معنا تجلی می یابد. با توجه به روش انجام پژوهش و در جهت دستیابی به هدف، سوال اصلی پژوهش اینگونه مطرح می شود؛ که چگونه می توان شهری را طراحی کرد که با آن نیازهای طبیعت گرایی انسان رفع گردد؟ برای رسیدن به پاسخ سوالات بستر طرح مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از ویژگی های فضای شهری رودخانه به بررسی عناصر بایوفیلیک و تاثیر آن در طراحی رودخانه های شهری پرداخته شده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است که شناخت و تحلیل موضوع با استفاده از، مطالعات کتابخانه ای و میدانی جهت شناخت رودخانه بالخلو انجام می شود. نتایج بدست آمده در روند مطالعات حاکی از آن است که طراحی رودخانه های شهری به عنوان یک ظرفیت طبیعی قوی برای طراحی در شهرهاست و مصداق فضایی پاکیزه، ایمن، مفرح و با بازده اقتصادی مناسب می باشند.