برآورد هتروزیس و ترکیب پذیری در مقاومت به پوسیدگی فوزاریومی بلال ذرت

در این بررسی از تلاقی های دی آلل کامل بین پنج لاین ذرت برای برآورد پارامترهای ژنتیکی مقاومت به پوسیدگی بلال استفاده شد. بیست و پنج ژنوتیپ شامل دورگ های اصلی و تلاقی های متقابل آن ها به همراه والدین، در سال زراعی 1384 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. در هر کرت آزمایشی تعداد 20 بوته به صورت مصنوعی با اسپور قارچ Fusarium verticillioides آلوده شدند و در زمان رسیدن، شدت بیماری و درصد بلال های آلوده ثبت شد. تجزیه دی آلل با استفاده از روش یک گریفینگ نشان داد که اثر ژنی افزایشی و غیر افزایشی اهمیت یکسانی در کنترل شدت بیماری و درصد بلال های آلوده دارند. معنی دار بودن اثر تلاقی های متقابل در شدت بیماری نشان داد که احتمالا اثر مادری نقش موثری در توارث این صفت دارد. لاین های K18 و K74/1 به ترتیب بیشترین ترکیب پذیری منفی و مثبت را از نظر شدت بیماری نشان دادند.