رهایش آهسته داروی ضدسرطان کربوپلاتین از حامل گرافن اکسید کاهش یافته/نانوذره های آلبومین: بررسی رفتار و سازوکار رهایش در محیط اسیدی

نانوتکنولوژی ابزاری جهت ارتقای عملکرد سیستم‌ها و سامانه‌ها در حوزه درمانی است. در این راستا، سامانه رهایش آهسته داروی ضدسرطان کربوپلاتین برپایه سیستم حامل اکسید گرافن کاهش‌یافته/نانوذرات آلبومین جهت مطالعه رفتار رهایش دارو از حامل، نوع مکانیزم رهایش دارو، نوع نفوذ و تعیین دیگر پارامترهای فارماکوسینتیکی انتخاب شد. در ابتدا، توزیع اندازه، قطر هیدرودینامیکی و مورفولوژی سیستم حامل اکسید گرافن کاهش‌یافته/نانوذرات آلبومین (به نسبت 1 به 5 وزنی) با روش پراکندگی دینامیکی نوری (DLS) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (FESEM) مطالعه شد. سپس، داروی کربوپلاتین بر روی حامل بارگذاری و درصد کپسوله شدن برابر 13/50 درصد و درصد بارگذاری 85/48 درصد محاسبه شد. رفتار رهایش دارو در محیط اسیدی که مشابه محیط بافت سرطانی شبیه سازی شد، طی 167 ساعت با طیف سنجی جذبی (UV-Vis) موردارزیابی قرار گرفت و نشان داده شد که رهایش آهسته دارو اتفاق افتاده است. با مطالعه مکانیزم رهایش درجه صفر، یک و کورسمایر-پپاس، نوع مکانیزم رهایش دارو از حامل اکسید گرافن کاهش‌یافته/نانوذرات آلبومین، کورسمایر-پپاس و نفوذ غیرفیکی بود. سایر پارامترهای سینتیکی از جمله ثابت سینتیکی رهایش دارو از حامل، سرعت اولیه رهایش دارو و غلظت ماکزیمم داروی رهایش یافته نیز محاسبه شد. امید است نتایج این تحقیق راهگشایی جهت طراحی حامل های پایه کربنی-پروتیینی برای درمان سرطان باشد.