بررسی نواحی مختلف بین جزر و مدی بستر سنگی بر اساس الگوی پراکنش ماکروبنتوزها در استان بوشهر، خلیج فارس

به منظور بررسی تشابه الگوی پراکنش ماکروبنتوزها در منطقه بین جزر و مدی در استان بوشهر، نمونه برداری در دو ایستگاه گلستان و بندر رستمی با بستر قلوه و پاره سنگی انجام گردید. نمونه برداری در سه فصل زمستان (1392)، تابستان و بهار (1393) و به صورت تصادفی، با استفاده از کوادرات 0/5 × 0/5 متر مربع در زمان حداکثر جزر انجام شد. نمونه ها مورد شناسایی مورفولوژیک قرار گرفتند و 1495 عدد در مترمربع ماکروبنتوز شناسایی شد. گونه های دارای ویژگی های زیستی، تغذیه ای و یا تولیدمثلی مشابه در یک گروه تاکسونی قرار داده شد و 12 گروه تاکسونی ماکروبنتوز دسته بندی گردید. طبق نتایج به دست آمده اختلاف معنی داری بین فصول وجود نداشت و بیش ترین تراکم ماکروبنتوزها در زمستان (627 عدد در مترمربع) و کم ترین تراکم در بهار (357 عدد در مترمربع) بود. تاکسون نرم تنان با 1110 عدد در مترمربع فراوان ترین تاکسون در سه فصل دو ایستگاه بود. الگوی پراکنش نرم تنان از منطقه بالای بین جزر و مدی به سمت منطقه پایین بین جزر و مدی افزایش داشت. پراکنش گروه های تاکسونی دیگر در بخش میانی منطقه بین جزر و مدی تراکم بیش تری را نشان دادند. ایستگاه های گلستان و بندر رستمی به لحاظ تراکم و ساختار اجتماعات ماکروبنتیک مشابه بوده که می تواند به دلیل نوع بستر قلوه سنگی و شیب بصری باشد. شاخص تنوع شانون در ایستگاه گلستان 0/6 و در بندر رستمی 0/7 محاسبه شد.