بررسی میزان فلزات سنگین سرب و جیوه در عسل استان های آذربایجان شرقی و اردبیل

یکی از چالش های زیست محیطی در دهه گذشته، حضور فلزات سنگین در آب، هوا، خاک و حتی زنجیره غذایی انسان است. عسل نیز به عنوان یکی از فراورده های غذایی از این نوع آلودگی ها در امان نیست. هدف مطالعه حاضر، سنجش فلزات سنگین سرب و جیوه در عسل های عرضه شده در بازار در دو استان آذربایجان شرقی و اردبیل بود. در این مطالعه تعداد 50 نمونه عسل در اردیبهشت ماه 1394 از دو استان آذربایجان شرقی و اردبیل به صورت تصادفی از عسل های عرضه شده در بازار جمع آوری و جداسازی سرب و جیوه توسط دستگاه جذب اتمی انجام شد. مقدار سرب و جیوه یافت شده در همه نمونه ها زیر حد استاندارد جهانی (حد مجاز استاندارد جهانی برای سرب در عسل 1 ppm و برای جیوه در عسل 0/05 ppm است) بود و مقدار سرب درنمونه عسل های آذربایجان شرقی بیش تر از اردبیل و مقدار جیوه درنمونه عسل های اردبیل بیش تر از آذربایجان شرقی تشخیص داده شد که البته این تفاوت ها در مورد هر دو فلز سنگین، معنی دار نیست. دلیل وجود این دو فلز در نمونه ها را می توان به عواملی از قبیل تمرکز جمعیت و فعالیت های صنعتی در مناطق شهری، آلودگی های زیست محیطی، ازدحام ترافیکی و ازدحام خودرو های سواری که خود یکی از عوامل مهم ورود این فلزات به محیط زیست می باشد، مرتبط دانست. به طور کلی توانایی بالای کشور در تولید عسل و صادرات آن به دیگر کشورها لزوم توجه به سالم بودن این محصول را افزایش می دهد.