تاثیر مالچ های آلی در بازیابی خصوصیات فیزیکی خاک های فشرده در مسیرهای چوبکشی (مطالعه موردی: جنگل خیرود)

اقدامات مدیریتی متنوعی مانند تیمارهای شیار و پشته، استفاده از انحراف دهنده های چوبی و مالچ پاشی آلی در مسیرهای چوبکشی برای کاهش آثار منفی رواناب های سطحی و خطرهای سیل اعمال شده است. با این حال، تحقیقات درباره تاثیر چنین تیمارهایی در بازیابی خصوصیات خاک کمیاب است. در این تحقیق، تاثیر مالچ های آلی شامل لاشبرگ، کلش برنج و خاک اره بر بازیابی خصوصیات فیزیکی خاک کوبیده شده مسیرهای چوبکشی (وزن مخصوص ظاهری، تخلخل، مقاومت به نفوذ و بافت خاک)، دو سال بعد از عملیات بهره برداری ارزیابی و آزمایش شد. براساس نتایج، تیمار مالچ های لاشبرگ، کلش برنج و خاک اره، اثر معنی داری بر بازیابی وزن مخصوص ظاهری، تخلخل و مقاومت به نفوذ خاک داشت، ولی بر اجزای رس و لای بافت خاک اثر معنی داری نداشت. همچنین مالچ لاشبرگ دارای بیشترین تاثیر در بازیابی مشخصه های فیزیکی خاک نسبت به دو مالچ کلش و خاک اره بود. همچنین در عمق سطحی (5-0 سانتی متری) در مقایسه با عمق 10-5 سانتی متری، تاثیر مالچ بیشتر و معنی دار بود. می توان نتیجه گرفت که کاربرد انواع مالچ، سبب بازیابی و بهبود مشخصه های فیزیکی خاک پس از عملیات چوبکشی در طی دوره ای دوساله نسبت به مسیر چوبکشی بدون تیمار می شود. با این حال، مقادیر مشخصه های فیزیکی خاک هنوز کمتر از مقادیر اندازه گیری شده در منطقه شاهد (دست نخورده) بود که نشان می دهد دو سال زمان، برای بازگرداندن مشخصه های فیزیکی خاک به سطوح قبل از تردد ماشین در منطقه پژوهش کافی نبوده است.