مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان مثبت نگر ایرانی-اسلامی بر فاجعه پنداری درد و شدت علائم زنان مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر

سندرم روده ی تحریک پذیر  شایع ترین، پرهزینه ترین و ناتوان کننده ترین اختلال عملکردی دستگاه گوارش است. عوامل روان شناختی تاثیر عمیقی بر شروع، طول مدت و شدت این بیماری دارد. این پژوهش با هدف مقایسه اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان مثبت نگر ایرانی- اسلامی بر فاجعه پنداری درد و شدت علایم در زنان مبتلا به سندرم روده تحریک انجام شد.

روش پژوهش حاضر، نیمه تجربی و طرح پژوهش سه گروهی دو مرحله ای (پیش آزمون و پس آزمون) بود. نمونه مورد مطالعه شامل 45 نفر از زنان مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر در دامنه سنی 18 تا 50 سال در سال 1398 بودند که به روش نمونه گیری هدفمند مبتنی بر ملاک های ورود و خروج نتخاب و با انتساب تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) جایگزین شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از ابزار تشخیصی ROME III، مصاحبه ی ساختار یافته ی تشخیصی برای) DSM-V-RV SCID-I)، پرسشنامه فاجعه پنداری درد (PCS) و پرسشنامه شدت علایم سندرم روده تحریک پذیر (BSS-FS) در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. گروه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان مثبت نگر ایرانی اسلامی به مدت 8 جلسه تحت درمان قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS23  و تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که بین شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با درمان مثبت نگر ایرانی-اسلامی و گروه کنترل در پس آزمون در متغیر فاجعه پنداری درد تفاوت معنادار وجود دارد (p <0/01). و همچنین بین شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان مثبت نگر ایرانی-اسلامی با گروه کنترل در متغیر شدت علایم  تفاوت معنادار وجود دارد(p <0/01)، اما بین دو درمان با یکدیگر تفاوت معناداری به دست نیامد(p>0/05). نتیجه گیری: بر پایه یافته های این پژوهش، به نظر می رسد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان مثبت نگر ایرانی-اسلامی می تواند به عنوان درمان های روانشناختی بر کاهش فاجعه پنداری و شدت علایم در زنان مبتلا به  سندرم روده تحریک پذیر استفاده شود.