اثرات پربیوتیک قارچ صدفی (Pleurotus ostreaus) بر پارامترهای بیوشیمیایی سرم خون بچه ماهی تیلاپیا (Oreochromis niloticus) در مواجهه با نیترات نقره

کیفیت نامناسب آب و وجود آلاینده هایی همچون نیترات نقره در آب می تواند باعث ایجاد استرس در ماهیان شده و با کاهش عملکرد ایمنی ماهیان سبب به خطر افتادن سلامتی آنها گردد. هدف از انجام مطالعه حاضر تعیین تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک قارچ صدفی (Pleurotus ostreatus) بر شاخص های ایمنی سرم ماهی تیلاپیا مواجهه شده با سم نیترات نقره بود.  

تعداد 120 بچه ماهی تیلاپیا به مدت 42 روز در 4 گروه آزمایشی (هر گروه: 10عدد ماهی) با 3 تکرار شامل تیمار 1) شاهد، فاقد پربیوتیک قارچ صدفی، تیمار 2) غذای حاوی 0/05، تیمار 3) غذای حاوی 0/1 و تیمار 4) غذای حاوی 0/2 درصد پربیوتیک قارچ صدفی تقسیم شدند. به هر کدام از گروه ها غلظت 0/5ppm سم نیترات نقره به مدت 16 روز اضافه گردید. در پایان شاخص های بیوشیمیایی ماهیان در سرم سنجش شد.  

شاخص های بیوشیمیایی سرم در گروه های تغذیه شده با قارچ صدفی (0/05، 0/1 و 0/2 درصد پربیوتیک قارچ صدفی) که در معرض سم نیترات نقره بودند، با گروه شاهد اختلاف معنی داری داشتند (0.05>P). استفاده از قارچ صدفی اثر مثبتی بر شاخص های بیوشیمیایی سرم داشت و در میان این شاخص ها؛ بر سطح آنزیم AST، آلبومین، گلوکز و پروتئین کل اثرات بهتری را نشان داد.

این مطالعه نشان داد که سطح 0/2 درصد پربیوتیک قارچ صدفی، می تواند تا حدی اثر سم نیترات نقره را در ماهی تیلاپیا خنثی کند.