کلونینگ و بیان پلی پپتید نوترکیب HPV16 / 18 L1-L2-E7 در سیستم بیانی باکتری

ویروسهای پاپیلومای انسانی (HPV) به ویژه انواع 16 و 18 مهمترین عامل سرطان دهانه رحم محسوب می شوند که شایعترین آنها، دو نوع 16 و 18 هستند. از بین انواع پروتئین های مرتبط با HPV، پروتئین های کپسیدی L1 و L2 و نیز انکوپروتئین E7 به عنوان آنتی ژن های هدف برای طراحی واکسن مطرح می باشند. در سالهای اخیر، واکسن های نوترکیب پلی پپتیدی چند اپی توپی مورد توجه قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه طراحی سازه فیوژنی L1-L2-E7 و ارزیابی بیان آن در سیستم بیانی باکتری است.

در این مطالعه، با استفاده از آنالیزهای بیوانفورماتیکی مختلف، اپی توپ های ایمنوژنیک و حفاظت شده از پروتئین های L1، L2 و E7 ویروسهای پاپیلومای انسانی نوع 16 و 18 انتخاب شدند. پس از سنتز توالی فیوژن طراحی شده L1-L2-E7 در وکتور کلونینگ pUC57، ساب کلون کردن آن در وکتور بیان پروکاریوتی pET24a(+) توسط آنزیمهای محدودالاثر EcoRI/ HindIII انجام شد. بیان پلی پپتید چند اپی توپی نوترکیب در سویه باکتری E.coli Rosetta توسط القاگر IPTG انجام و تایید آن توسط آنالیزهای SDS-PAGE و وسترن بلات با استفاده از آنتی بادی ضد دنباله هیستیدینی صورت گرفت. بهینه سازی بیان تحت شرایط مختلف جذب (در طول موج 600 نانومتر)، دما و زمان پس از القا و غلظت IPTG انجام شد. 

ساب کلون کردن سازه ژنی L1-L2-E7 در وکتور pET توسط حضور باند حدود 525 جفت باز روی ژل آگارز بعد از هضم آنزیمی تایید شد. نتیجه بیان پلی پپتیدL1-L2-E7  در باکتری، حضور باند حدود 20 کیلودالتون را روی ژل SDS-PAGE و وسترن بلات آشکار کرد. بهترین شرایط برای بیان پلی پپتید نوترکیب در دمای 37 درجه، جذب حدود 7/0 تا 8/0، غلظت IPTG یک میلی مولار و زمان 16 ساعت پس از القا بود. 

بیان موفق سازه پلی پپتید چند اپی توپی L1-L2-E7  در سیستم باکتری انجام شد. تخلیص پلی پپتید نوترکیب به عنوان کاندید واکسن در مراحل بعدی صورت خواهد گرفت.