رابطه بین بدرفتاری در دوره کودکی و رضایت زناشویی کارکنان بیمارستان بقیه الله (عج): نقش واسطه ای طرحواره های بریدگی و طرد و دشواری در تنظیم هیجان

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای طرحواره های بریدگی و طرد و دشواری در تنظیم هیجان در ارتباط بین بدرفتاری در دوره کودکی و رضایت زناشویی بود.
روش ها: روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. به این منظور 300 نفر از کارکنان متاهل بیمارستان بقیه الله (عج) (150 مرد و 150 زن) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های ضربه کودکی، دشواری در تنظیم هیجان، طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (فرم کوتاه) و مقیاس رضایت زناشویی را تکمیل کردند. داده ها به کمک نرم افزارهای SPSS.16 و LISSREL 8.5 تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین بدرفتاری در دوره کودکی (0/40-=r)، دشواری در تنظیم هیجان (0/32-=r) و طرحواره های بریدگی و طرد (0/47=r) با رضایت زناشویی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (0/05>P). بدرفتاری در کودکی به طور مستقیم و غیر مستقیم و با واسطه طرحواره های بریدگی و طرد با رضایت زناشویی ارتباط دارد.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاکی از تاثیرات دراز مدت تروماهای کودکی بر جنبه های مختلف زندگی بعدی در بزرگسالی از جمله رضایت زناشویی می باشد.