تحلیل گفتمانی بازنمایی اشعار عامه در داستان های طنزآمیز هوشنگ مرادی کرمانی

یکی از نویسندگان حوزه کودک و نوجوان ایران، هوشنگ مرادی کرمانی است که بیش از دیگر نویسندگان به فرهنگ مردم در آثارش توجه آگاهانه داشته است. وی در بیشتر آثارش از انواع ادبیات عامه از جمله اشعار عامه بهره گرفته است؛ به گونه ای که کاربرد اشعار عامیانه و طنز از ویژگی های مهم سبک این نویسنده است و بازتاب این اشعار در هر کدام از داستان های طنزآمیز وی نیز به گونه ای خاص است؛ با توجه به این امر در پژوهش حاضر بازنمایی اشعار عامیانه در شش اثر داستانی طنزآمیز هوشنگ مرادی کرمانی بر مبنای نظریه تحلیل گفتمانی ون لیوون کانون توجه بوده و از روش توصیفی-تحلیلی برای بررسی و تحلیل استفاده شده است. دیدگاه ون لیوون بر پایه بررسی کنشگران اجتماعی شکل گرفته است. وی مولفه های مختلفی را برای بررسی این کنشگران ارایه می دهد. در این جستار با توجه مولفه های حذف و ذکر مشخص شد کنشگران اصلی اشعار عامیانه در آثار داستانی طنز هوشنگ مرادی کرمانی، معمولا ذکر می شوند و در بیشتر موارد روستاییان کنشگر فعال هستند و افرادی با اصالت شهری بیش تر نقش پذیرنده و منفعل را دارند. همچنین کودکان و نوجوانان نیز معمولا در نقش پذیرنده و منفعل ظاهر می شوند. زنان در برخی موارد نقش منفعل و در برخی موارد نقش فعال را بر دوش می کشند. مولفه تشخص زدایی و تشخص بخشی و تعیین ماهیت نیز در بازنمایی کنشگران اشعار عامیانه دیده می شود که تاکید نویسنده بر نقش روستاییان در حفظ اشعار عامیانه را نشان می دهد.