مطالعه تغییرات وزن بدن و شاخص های هیستومورفومتری اندومتر رحم در سندرم تخمدان پلی کیستیک القا شده به وسیله دهیدرو اپی اندروسترون در مدل موش سوری و درمان شده با لوتئین

استرس اکسیداتیو از عوامل دخیل در ایجاد سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) و افزایش وزن بدن است. لوتیین یکی از ترکیبات گیاهی است که خاصیت آنتی اکسیدانتی دارد.

مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثر لوتیین بر هیستومورفومتری اندومتر رحم و تغییرات وزن بدن در موش های سوری مدل سندرم تخمدان پلی کیستیک تجربی القا شده توسط دهیدرواپی آندروسترون (DHEA) انجام شد.

روش‎کار:

24 قطعه موش سوری نژاد NMRI با سن 20 روز و وزن تقریبی 17-14 گرم، به صورت تصادفی در 4 گروه مساوی کنترل، PCOS تجربی و گروه های PCOS تجربی و تیمار شده با 125 و 250 میلی گرم/کیلوگرم لوتیین تقسیم شدند. دوره القاء سندرم پلی کیستیک 21 روز با تجویز (DHEA) Dehydroepiandrosterone به میزان 6 میلی گرم به ازاء 100 گرم وزن بدن در هر روز و دوره درمان با لوتیین به دنبال دوره القا به مدت 28 روز انجام شد. میانگین وزن گروه ها در روز صفر، انتهای هفته سوم (پایان تیمار DHEA) و انتهای هفته هفتم (پایان دوره تیمار لوتیین) بررسی شد. قطر متوسط دیواره رحم، ضخامت متوسط کل دیواره رحم، ضخامت متوسط اندومتر، میومتر و اپیتلیوم رحم به همراه تعداد انشعابات غدد اندومتر به کمک میکروسکوپ نوری مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت.

وزن بدن در گروه PCOS در مقایسه با گروه کنترل در روزهای 21 و 49 بصورت معنی داری افزایش یافته بود. تیمار با 125 و 250 میلی گرم/کیلوگرم لوتیین، وزن بدن را در گروه های تیمار شده با لوتیین نسبت به گروه PCOS کاهش داد (01/0p <) قطر متوسط دیواره رحم، ضخامت متوسط کل دیواره رحم، ضخامت متوسط اندومتر، میومتر و اپیتلیوم رحم به همراه تعداد انشعابات غدد اندومتر رحم در گروه کنترل در مقایسه با گروه سندرم تخمدان پلی کیستیک به طور معنی داری پایین تر بود. استفاده از دوزهای مختلف لوتیین سبب بهبود معنی دار شاخص های هیستوپاتولوژی رحم بخصوص قطر متوسط دیواره رحم (0001/0p =) نسبت به گروه PCOS شد.

نتیجه گیری نهایی:

لوتیین توانست اثرات مضر سندرم تخمدان پلی کیستیک را بر وزن بدن و شاخص های مورفومتری رحمی کاهش دهد.