حسن نیت و ضمانت اجرای معاهدات در قرآن و حقوق بین الملل

حسن نیت، اصلی است که نه تنها در اجرای موضوع معاهده و رسیدن به هدف مطلوب کمک کننده است، بلکه تفسیر معاهده نیز در پرتو حسن نیت صورت می گیرد. در این پژوهش با بررسی منابع تفسیری، به حسن نیت در آیات قرآن پرداخته شده است. اختلاف در مفهوم، کارکرد متفاوت آن در حقوق معاهدات، وجود مصادیق غیرمنحصر از این اصل و... اهمیت پرداختن به این موضوع در معاهدات را ضروری می نماید. آیاتی که دلالت بر حسن فاعلی، رفتار صادقانه همراه با تعهد در اجرا و نبود سوءنیت می کند، نه تنها در اجرا که در مرحله پیش از انعقاد معاهده نیز مطرح است و این امر بیانگر ابعاد گسترده و جامع قرآن در این زمینه است؛ زیرا قرآن از یک سو وفای به عهد را لازم و بر آن تاکید می کند و طرف معاهده را نسبت به تعهد مسیول می شناسد و از سوی دیگر در صورت احراز رفتار خاینانه نسبت به معاهده یا سوءنیت در اجرا، فسخ معاهده را جایز می داند.