بررسی و مقایسه روش های جلوگیری از پیشروی آب شور در نواحی با سطح ایستابی کم عمق

یکی از عوامل تهدیدکننده برای منابع آب شیرین، پیشروی آب شور و نفوذ آن به سفره آب زیرزمینی است. برای کنترلاین پدیده، در این پژوهش سه راهکار زهکش حایل زیرزمینی، زهکش حایل روباز و پرده آب بند با استفاده از مدل واسنجی شده HYDRUS_2D بررسی و ارزیابی شد. نتایج بررسی ها نشان داد محل قرار گیری زهکش روباز و زیرزمینی اثر قابل توجهی روی خروج آب و املاح از مرز هر دو آبخوان شور و شیرین دارد. مشخص شد با تغییر محل زهکش از نزدیکی مخزن آب شور به مخزن آب شیرین، مقدار آب زهکشی شده با زهکش روباز و زیرزمینی به ترتیب 5/6 و 8/5 متر مکعب بر متر کاهش می یابد، و در حالتی که زهکش روباز در فاصله 90 سانتی متری از مخزن آب شیرین و عمق 5 سانتی متری از کف قرار داشته باشد، مقدار تبخیر از سطح خاک در کل مدت شبیه سازی بیشتر از مقدار تبخیر در حالت بدون زهکش است و باعث افزایش شوری در محیط بین دو آبخوان می شود. مشاهده شد نصب پرده آب بند تا عمق های 55، 65 و 70 سانتی متر به ترتیب باعث کاهش 6، 15 و 88 درصد ورود جریان آب شور می شود. به کارگیری روش ها استفاده شده در این پژوهش به منظور جلوگیری از پیشروی شوری، جوانب مختلف محیط زیستی در بر دارد و باید با توجه به شرایط هر منطقه و اهمیت آن یکی از راهکارهای موجود انتخاب شود.