مساله شناسی و ارزیابی خط مشی ستاد احیاء دریاچه ارومیه

مساله خشک شدن دریاچه ارومیه یکی از مسایل مهم آبی و محیط زیستی در کشور است که مقابله با آن به چالشی ملی و بین المللی تبدیل شده است. بدلیل وخیم شدن شرایط دریاچه، در سال 1392 ستادی با عنوان "ستاد احیاء دریاچه ارومیه" در بالاترین سطح حکمرانی کشور ایران تشکیل شد که اقدامات و خط مشی های این سازمان مهمترین نقش را در وضعیت دریاچه به همراه داشت. بدلیل اهمیت احیاء این دریاچه، ارزیابی خط مشی های اتخاذ شده توسط این ستاد برای بهبود روند احیاء دریاچه در سال های گذشته ضروری است. براین اساس، سیاست پژوهی در فعالیت های ستاد احیاء دریاچه ارومیه و «شناسایی مساله» از دیدگاه این ستاد نیز اهمیت دارد. هدف از این مقاله بررسی مساله شناسی از دیدگاه ستاد احیاء دریاچه به عنوان اولین مرحله در ارزیابی خط مشی های این سازمان است. این تحقیق با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از مفهوم "مساله" و اقدامات انجام گرفته توسط ستاد احیاء، دیدگاه این ستاد نسبت به مساله خشکی دریاچه ارومیه را تحلیل و ارزیابی می کند. با بررسی دیدگاه این ستاد مشخص می شود شناخت این ستاد به مساله خشکی دریاچه ارومیه عمدتا فنی بوده و سایر مسایل مهم و مرتبط با مساله دریاچه نظیر مسایل اجتماعی، سیاسی و سیاستی، جایگاه چندانی در شناخت این ستاد از مساله خشک شدن دریاچه ارومیه ندارند. از آنجا که رویارویی صحیح با مسایل آبی نیازمند در نظر گرفتن برهم کنش همه مسایل مرتبط بریکدیگر است، ستاد احیاء ارومیه باید شناخت خود از مساله را تکمیل و اصلاح نماید تا بتواند خط مشی و در نتیجه اقدامات مناسب تری برای رویارویی با مساله ارومیه اتخاذ کند