ارزیابی توان اکولوژیک توسعه شهری و صنعتی در شهرستان فیروزآباد با مدل پیشنهادیEMOLUP

آمایش سرزمین علمی است که با توجه به ویژگی های اکولوژیک سرزمین و شرایط اقتصادی اجتماعی آن، نوع استفاده بهینه از سرزمین را مشخص می سازد. در بسیاری از مناطق ایران، انتخاب کاربری و مدیریت زمین بدون توجه به قابلیت و توان سرزمین انجام می شود که سبب اتلاف سرمایه و کاهش ظرفیت محیطی می گردد. شهرستان فیروزآباد به مرکزیت شهر فیروزآباد، با وسعت 3559 کیلومترمربع 9/2 درصد کل مساحت خاکی استان فارس را به خود اختصاص داده است. هدف اصلی این تحقیق، تصحیح و توسعه مدل حاضر ارزیابی توان اکولوژیک توسعه شهری، روستایی و صنعتی در منطقه مطالعاتی فیروزآباد می باشد. در بررسی ارزیابی توان اکولوژیک، روش های مورد بررسی شامل مدل مخدوم بر اساس منطق بولین، مدل های پیشنهادی حداکثر محدودیت (منطق بولین)، میانگین حسابی، میانگین هندسی و کالیبره و در نهایت روش وزنی که شامل مدل میانگین حسابی وزنی، میانگین هندسی وزنی و کالیبره وزنی است، از طریق ادغام نقشه ها در GIS می باشد. نتایج نشان داد که به طور کلی در روش میانگین حسابی یک مدل خوش بینانه که غالب منطقه به سمت طبقات خوب و مناسب و در روش های مبتنی بر منطق بولین (مخدوم و حداکثر محدودیت) که با یک پارامتر نامناسب، غالب منطقه به سمت طبقات نامناسب سوق پیدا کرده و روش های مبتنی بر میانگین هندسی و کالیبره آن بین سایر روش ها قرار گرفته است و با دادن وزن به پارامترها باز هم مدل میانگین هندسی و کالیبره نتایج منطقی تری را ارایه دادند . همچنین بر اساس ارزیابی صحت مدل های مورد بررسی، مدل ارزیابی توان اکولوژیک با روش میانگین هندسی و کالیبره آن بهتر از سایر مدل ها، توان محیط را برآورد می کند. شایان ذکر است که روش میانگین حسابی و روش میانگین حسابی وزنی، پایین ترین دقت بین روش های موجود از خود نشان دادند.