نقش میانجی تاب آوری سازمانی در رابطه بین سبک رهبری خدمت گزار و توسعه سرمایه اجتماعی (مورد مطالعه: معلمان شهرستان دلیجان)

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی تاب‌آوری سازمانی در رابطه بین سبک رهبری خدمت‌گزار و توسعه سرمایه ‌اجتماعی در بین معلمان شهرستان دلیجان است. نوع پژوهش از نظر روش، توصیفی هم‌بستگی و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه‌آماری شامل معلمان شهرستان دلیجان است که از طریق فرمول کوکران و به روش تصادفی طبقه‌ای، 282 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از سه پرسش‌نامه رهبری خدمت‌گزار پترسون (2003)، پرسش‌نامه سرمایه‌ اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998) و تاب‌آوری سازمانی کانر و دیویدسون (2003) استفاده شده است. اعتبار پرسش‌نامه‌ها به‌صورت محتوایی و سازه تایید شد. پایایی پرسش‌نامه‌ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای رهبری خدمت‌گزار 93/0، سرمایه‌ اجتماعی 80/0 و تاب‌آوری سازمانی 91/0 برآورد شد. تحلیل داده‌ها در سطوح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم‌افزار Spss و Amos گرافیک انجام شد. یافته‌ها نشان داد میانگین سبک رهبری خدمت‌گزار، سرمایه‌ اجتماعی و تاب‌آوری سازمانی در سطح خطای 05/0، بالاتر از حد متوسط بود. ضرایب رگرسیون نشان داد سبک رهبری خدمت‌گزار و تاب‌آوری سازمانی قابلیت پیش‌بینی توسعه سرمایه‌ اجتماعی در بین معلمان را دارند. هم‌چنین اثر معنادار تاب‌آوری سازمانی به‌عنوان میانجی رابطه بین رهبری خدمت‌گزار و توسعه سرمایه‌ اجتماعی بین معلمان تایید شد.