بررسی دقیق آشکارساز MME بر مبنای ماتریس کوواریانس برای طیف سنجی کاملا پنهان و غیر همکارانه به منظور بهبود لینک مخابراتی OFDM

حسگری طیفی یکی از مولفه های دسترسی فرصت طلبانه به منابع فرکانسی را فراهم می آورد. این حسگرها بایستی در زمانی اندک با دقت بالا، سنجش طیف محیطی را انجام دهند. استفاده از روش ها و الگوریتم هایی که قابلیت پیاده سازی عملی را داشته باشند، حایز اهمیت است؛ بنابراین باید پیچیدگی محاسبات تاحدامکان کاهش یابد. عملکرد آشکارسازی به دلیل مسایلی همچون اثر سایه، محوشدگی و چندمسیرگی با مشکل مواجه می شود؛ لذا برای غلبه بر این مشکلات و در دسترس نبودن اطلاعات سیگنال های دریافتی کاربران اولیه و سطح قدرت و نویز سیگنال های دریافتی، روش هایی مانند به کارگیری چندین آنتن در حسگر طیفی، مقاوم سازی روش های طیف سنجی در برابر نویز نامعین، استفاده می شود. در این مقاله به بررسی سنجه های متفاوت تصمیم گیری و تعیین آستانه مناسب با استخراج مقادیر ویژه ماتریس کوواریانس پرداخته شده است. همچنین با محاسبه چند لحظه زمانی از آشکارساز حداکثر به حداقل مقادیر ویژه ماتریس کوواریانس MME توسط توزیع پیشنهادی GEV استاندارد، شبیه سازی ها صورت گرفته و نتایج آن با توزیع Tracy-Widom مقایسه شده است. نتایج حاصل از شبیه سازی ها با تعداد محدود 4 آنتن حاکی از احتمال آشکارسازی سیگنال در SNR با میزان -30dB می باشد که در مقایسه با توزیع Tracy-Widom افزایش دقت 3dB را داشته است. به منظور بررسی کارایی این روش برای اجرای سخت افزاری، نتایج حاصل از الگوریتم پیشنهادی توسط یک پردازنده آرایه ای FPGA به همراه پردازنده با معماری ARMشرکت  XILINX که سیستم های نهفته در تراشه SOC نام برده می شود، بررسی و پیاده سازی شده است.