مطالعه تطبیقی قواعد تفسیر عبارات الحاقی و حذف‏ شده در قراردادهای استاندارد در حقوق ایران و انگلستان

تنظیم‏کنندگان قراردادهای استاندارد سعی می کنند همه قیود و شروط لازم را، که غالبا مجموعه‏ای از عرف های تجارتی هستند، در فرم نمونه قرارداد پیش‏بینی کنند. اما این تلاش ها ممکن است متعاملان را اقناع نکند. آن ها اختیار دارند قیود و شروطی را به متن قرارداد الحاق کنند یا اگر این قیود مفصل اند به صورت شروط ضمیمه به قرارداد پیوست کنند. همچنین، ممکن است برخی از کلمات و عبارات قرارداد نمونه را حذف یا با عباراتی دیگر جایگزین کنند. این اختیارات حدوث تعارض میان متن قرارداد نمونه استاندارد و عبارات الحاقی را محتمل می‏سازد که گاه بدون حذف یکی از آن ها رفع تعارض ممکن نمی‏شود. همچنین، در صورت حذف کلمه یا عبارتی از قرارداد استاندارد، این پرسش مطرح می شود که آیا متعاملان صرفا خواسته‏اند آن عبارات حذف‏شده جزیی از توافق نباشد یا ممکن است این حذفیات بازخوردی معنادار داشته باشد. دادرسان، با هدف احراز قصد مشترک متعاملان، تعارض را با ترجیح عبارات الحاقی رفع می‏کنند و با استفاده از کلمات حذف‏شده به تفسیر ابهامات متن باقی مانده قرارداد استاندارد می‏پردازند. از آنجا که دادگاه ها در این زمینه چالش هایی پیش رو دارند، در این نوشتار سعی می شود نکات اختلافی یا ناگفته مطالعه و راهکار مناسب ارایه شود.