اثر برهمکنش کود زیستی و علف کش متری بیوزین بر رشد و عملکرد گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill.) و کلونیزاسیون باکتری ها

به منظور بررسی تاثیر کاربرد کودهای زیستی همراه با علف کش متری بیوزین بر رشد و عملکرد گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill.) در حضور علف های هرز، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود انجام شد. تیمارها شامل: وجین و عدم وجین علف هرز، تلقیح نشاء با هر یک از باکتری های Pseudomonas fluorescens و Azotobacter crococum، کاربرد علف کش متری بیوزین در سه دز 500، 1000 و 1500 گرم از نوع تجاری در هکتار به صورت مجزا و در ترکیب با باکتری های P. fluorescens و A. crococum بودند. نتایج نشان داد که کاربرد A. crococum  و P. fluorescens همراه با دز کم علف کش سبب افزایش جمعیت باکتری ها به ترتیب به میزان 57/89و 52/63درصد در مقایسه با شاهد دارای علف هرز گردید. دز بالای علف کش (1500 گرم در هکتار) به تنهایی و یا در ترکیب با کودهای زیستی سبب کاهش معنی دار کلونیزاسیون باکتری ها و رشد و عملکرد گوجه فرنگی گردید. نتایج نشان داد که کاربرد A. crococum و P. fluorescens در ترکیب با دز کم علف کش به ترتیب سبب افزایش 26/4 و 24/8 درصدی تعداد میوه رسیده در مقایسه با شاهد بدون علف هرز گردید. براساس نتایج آزمایش، کاربرد کودهای زیستی همراه با دزهای پایین علف کش متری بیوزین می تواند ضمن بهبود رشد و عملکرد گوجه فرنگی و کنترل مطلوب علف های هرز، گام مهمی در راستای نیل به اهداف کشاورزی پایدار از طریق کاهش مصرف علف کش و اثرات سوء زیست محیطی آن باشد.