موانع توسعه گردشگری ورزش های آبی-ساحلی در ایران

ایران از پتانسیل لازم برای جذب گردشگر ورزش های آبی  ساحلی برخوردار است، ولی دارای جایگاه مناسبی نیست. پژوهش حاضر به دنبال شناسایی موانع توسعه گردشگری ورزش های آبی  ساحلی در ایران است. جامعه پاسخگویان پژوهش در مرحله کیفی  شامل استادان، کارشناسان علوم ورزشی و گردشگری بوده است. برای این منظور، از مصاحبه نیمه ساختاریافته و همچنین پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. در مرحله کمی، تعداد600 پرسش نامه بین گردشگران سواحل به صورت تصادفی خوشه ای، در مناطق کیش و هرمزگان و همچنین مازندران و گیلان، توزیع شد. یافته های معادلات ساختاری نشان داد که از میان موانع توسعه گردشگری بعد زیرساخت از بیشترین اهمیت برخوردار است. با حذف موانعی مانند ساخت و ساز بی رویه در حریم دریا، عدم تفکیک محل استراحت و قایق رانی و شنا و همچنین تجهیزات ناکافی ناجیان زمینه توسعه گردشگری ورزش های آبی فراهم می شود؛ همچنین برگزاری جشنواره ها و مسابقات ورزش های آبی  ساحلی راهکارهای جدیدی در جهت توسعه گردشگری هستند.