شناسایی مولفه های تاثیرگذار باززنده سازی بافت های تاریخی- فرهنگی بر توسعه ی توریسم شهری (مطالعه موردی: کلان شهر تبریز)

بافت های تاریخی و فرهنگی شهرها آثار گران بهایی از فرهنگ، دانش معماری و شهرسازی بومی اند و به عنوان جزیی از هویت اجتماعی هر قوم و کشوری تلقی می شوند. این بافت ها دارای جاذبه های گردشگری متنوعی اند که با توجه به پیشینه ی خود نیازمند احیا و بازآفرینی می باشند. از اینرو هدف این تحقیق شناسایی مولفه های تاثیرگذار باززنده سازی بافت های تاریخی - فرهنگی تبریز بر توسعه ی توریسم شهری بوده است. روش تحقیق کاربردی با ماهیت توصیفی - تحلیلی می باشد که برای جمع آوری اطلاعات از روش اسنادی - میدانی و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های آماری رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق نیز مسیولان، مدیران و کارشناسان مسایل شهری منطقه 8 شهرداری تبریز بوده که حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 220 نفر بدست آمده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است مهم ترین شاخص های باززنده سازی بافت تاریخی - فرهنگی تبریز بر توسعه ی گردشگری شاخص های فضایی - عملکردی، اقتصادی و تاریخی - فرهنگی می باشد که ضریب تاثیر هرکدام به ترتیب 0.720، 0.617 و 0.507 است. همچنین نتایج نشان می دهد ارتقاء کیفی سازمان فضایی و ساختار کالبدی محدوده ی بافت، ارتقای موقعیت فرا منطقه ای و بین المللی بازار، احیای هویت فرهنگی و تاریخی بافت، تقویت و پویایی حیات مدنی و ایجاد یک مدیریت واحد در بین ارگان ها و تقسیم وظایف بصورت افقی بین آن ها به منظور جلوگیری از تفرق ها از مهم ترین تاثیرات باززنده سازی بافت تاریخی - فرهنگی تبریز و در راستای دستیابی به توسعه ی توریسم می باشد.