ارزشیابی اثر آموزش خود مراقبتی بر وضعیت عملکرد افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتویید از جمله بیماری های خود ایمنی، و سیر مزمن و پیشرونده دارد. منجر به افت شدید عملکرد افراد مبتلا و کاهش استقلال در انجام فعالیت های روزمره زندگی آنان می شود. افراد باید دانش و مهارت های مورد نیاز برای تصمیم گیری، حل مشکلات خود و ارتباط با دیگران را کسب کنند. مطالعه ای حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش خود مراقبتی بر وضعیت عملکرد افراد مبتلا به آرتریت روماتویید انجام گرفت.

پژوهش، ارزشیابی آموزش و تک گروهی، با نمونه گیری مستمر، 40 نفر از افراد بستری در بخش روماتولژی انتخاب و داده ها قبل از مداخله و دو هفته بعد از اتمام مداخله با پرسشنامه های جمعیت شناختی و بررسی وضعیت عملکرد جمع آوری گردید. پنج جلسه 25 دقیقه ای آموزش خود مراقبتی، یک روز در میان و تک نفره بر بالین برگزار شد. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

میانگین سنی نمونه ها 77/9 ± 72/45 سال و بیشتر نمونه ها زن (70%)، متاهل (5/87%)، خانه دار (5/57%)، با تحصیلات دیپلم و کمتر از آن (90%) و دارای بیماری زمینه ای (55%)، مدت ابتلا به بیماری (5/62%) پنج سال و کمتر بود . نتایج آزمون تی زوجی، نمره فعالیت های روزمره زندگی (001/0>P)، فعالیت های پایه روزمره زندگی (001/0>P)، عملکرد روانی (001/0p=) و عملکرد شغلی (001/0>P) و فعالیت اجتماعی (002/0p=) بعد از مداخله نسبت به قبل از آن افزایش معنی داری داشت. در بعد کیفیت تعاملات اجتماعی این افزایش از نظر آماری معنی دار نبود (77/0=P).

استفاده از رویکرد آموزش خود مراقبتی نقش موثری در روند توانبخشی افراد مبتلا به آرتریت روماتویید ایفا می کند و اجرا این برنامه ها را به عنوان بخشی از روند درمانی در کنار سایر فرایندهای مربوط به توانبخشی در نظر گرفت. فرضیه پژوهش مبنی بر تاثیر مثبت آموزش خود مراقبتی بر وضعیت عملکرد افراد مبتلا به آرتریت روماتویید با کمک داده های حاصل از پژوهش تایید شد. تنها در بعد کیفیت تعاملات اجتماعی افزایش معنی دار آماری مشاهده نشد که ممکن است نیاز به مدت زمان بیشتری داشته باشد و پیشنهاد می شود در مطالعات آینده بیشتر از مدت زمان به کار رفته در این مطالعه برای بررسی تغییرات صرف شود.