بهبود رشد جنینهای رویشی مارچوبه اکتاپلوئید در شرایط اسمزی

جنین ‏زایی رویشی تکنیکی است که در آن ساختارهای دوقطبی، از سلول سوماتیک احیا می‏شود. در طی فرآیند تمایز سلول، ریز‏نمونه به محرک های درون زا پاسخ می دهد. در پژوهش حاضر بررسی تاثیر شرایط اسمزی بر تعداد جنین، سرعت رشد نسبی جنین، رنگیزه های فتوسنتزی و پرولین جنین‏های رویشی مارچوبه اکتاپلویید مورد بررسی قرار گرفته است. برای القای جنین رویشی از محیط کشت مایع B5 حاوی 2 میلی‏گرم بر لیتر2,4-D استفاده شد و در ادامه از ساکارز با دو غلظت 40 و60 گرم در لیتر، پلی‏اتیلن‏گلایکول با سه غلظت 30،15 و 60 گرم در لیتر، آبسیزیک‏اسید 5 و 10 مایکرومولار و 4 و 6 دسی زیمنس شوری با کاربرد نمک سدیم‏کلرید برای اعمال تنش اسمزی بر جنین‏های رویشی مارچوبه استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، بالاترین تعداد جنین کروی (16/3 عدد) مربوط به تیمار PEG60 گرم بود که از لحاظ آماری با تیمار 6 دسی زیمنس کلرید‏سدیم (16/2 عدد) تفاوت معنی‏داری نداشت. بالاترین تعداد جنین دوقطبی (16/13 عدد) مربوط به تیمار 6 دسی زیمنس کلرید‏سدیم بود. بعد از آن PEG60 گرم با 16/6 عدد بیشترین تعداد جنین دوقطبی را نشان داد. بالاترین سرعت رشد نسبی جنین در تیمارهای PEG 15 گرم (37/11 میلی گرم در روز) و 4 دسی زیمنس کلرید‏سدیم (23/11 میلی گرم در روز) مشاهده شد. کمترین سرعت رشد نسبی جنین در 10 میکرومولار آبسزیک‏اسید (47/3 میلی گرم در روز) ثبت شد. بر اساس نتایج مقایسه میانگین بیشترین میزان کلروفیل a (077/0میلی گرم بر وزن‏تر) مربوط به تیمار60 PEG گرم و کمترین میزان آن (028/0 میلی گرم بر وزن‏تر) مربوط به تیمار ساکارز 60 بود.