مقایسه اثر پروبیوتیک های داخلی و وارداتی بر عملکرد رشدی، شاخص های لیپیدی خون و ریخت شناسی روده کوچک جوجه های گوشتی

اثر استفاده از مکمل پروبیوتیک داخلی (مولتی بهسیل)، وارداتی (بیوپلاس B2) و آنتی بیوتیک آویلامایسین برعملکرد، شاخص های لیپیدی خون و ریخت شناسی روده کوچک با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی نر راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 15 قطعه در هر تکرار از سن 11 تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) بدون افزودنی (شاهد)، 2) جیره حاوی0/1 درصد پروبیوتیک تجاری بیوپلاس B2، 3) جیره حاوی 0/01 درصد آنتی بیوتیک آویلامایسین و تیمارهای 4 تا 6-به ترتیب جیره های حاوی 0/05، 0/1 و 0/15 درصد پروبیوتیک مولتی بهسیل بودند. نتایج نشان داد که وزن بدن و ضریب تبدیل جوجه ها در جیره حاوی پروبیوتیک بیوپلاس B2 و آنتی بیوتیک بهتر از سایر تیمارها بود (0/05>P). وزن بدن و ضریب تبدیل در پرندگانی که مولتی بهسیل به میزان0/1 و 0/15 درصد دریافت کردند با پرندگانی که پروبیوتیک بیوپلاس دریافت کردند تفاوت نداشتند. خوراک مصرفی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. پاسخ ایمنی همورال و شاخص های ریخت شناسی روده در پرندگانی که پروبیوتیک مولتی بهسیل در سطح 0/15 درصد دریافت کردند تفاوت معنی دار با گروه شاهد نشان نداد لیکن از نظر آماری توانست با گروه های دریافت کننده پروبیوتیک بیوپلاس و آنتی بیوتیک برابری کند. سطح LDL خون در تیمارهای پروبیوتیک بیوپلاس B2، آنتی بیوتیک و پروبیوتیک مولتی بهسیل0/15 درصد کاهش معنی دار نشان داد (0/05>P). به طور کلی، نتایج نشان داد که سطح 0/15درصد پروبیوتیک مولتی بهسیل می تواند جایگزین مناسب برای پروبیوتیک بیوپلاس B2 و آنتی بیوتیک محرک رشد آویلامایسین در دوره رشد و پایانی جوجه های گوشتی باشد.