تهیه نانوذرات تری متیل کیتوزان و بارگیری آمفوتریسین ب برای طراحی سیستم جدید دارو رسانی و بررسی فعالیت ضد قارچی نانو داروی آمفوتریسین بر علیه بیوفیلم کاندیدا آلبیکنس

باوجود پتانسیل بالایی که آمفوتریسین ب در درمان انواع عفونت های قارچی دارد، عوارض جانبی گسترده آن منجر به عدم استفاده آن در خط اول درمان گردیده است. استفاده از فناوری تولید نانوذرات دارویی در این راستا می تواند در کاهش این محدودیت ها نقش موثری داشته باشد. در این مطالعه تری‏ متیل ‏کیتوزان با درصد کواتریزاسیون 36.4 با استفاده از کیتوزان با وزن مولکولی پایین سنتز و برای تهیه نانو ذرات دارویی با روش ژلاسیون یونی بکار گرفته شد. پس از بهینه سازی نانوذرات، دارو بارگیری شده و در بررسی‏های انجام شده سایز نانو ذرات، پتانسیل زتا و شاخص پراکندگی در نانو ذرات خالی و دارویی به ترتیب معادل 15±210 و 10±365 نانومتر، 0.5±34 و 0.5±28 میلی ولت و 0.3 و 0.4 به دست آمد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی شکل کروی و سطح صاف نانو ذرات را قبل و بعد بارگیری دارو را نشان داد. ظرفیت و بازده بارگذاری در نانوذرات دارویی به ترتیب 76 و 74.04 درصد بود. رهایش اولیه نانو دارو پس از 10 ساعت، 38 درصد و میزان رهاسازی در مرحله بعدی پس از 36 و 84 ساعت به میزان 67 و 76 درصد مشاهده شد که ازنظر آماری اختلاف با زمان های قبلی داشته است (P <0.05). درتحلیل ضریب رگرسیون برای تعیین پروفایل رهایش، مدل هیگوشی سازگارترین بوده است و میزان توانمندی دارو 110درصد محاسبه شد. در آزمایش سمیت سلولی، میزان CT50 توسط داروی سنتی و فرم نانودارو به ترتیب معادل 105 و 86 میکروگرم در میلی لیتر بود که نشان دهنده کاهش میزان سمیت سلولی و عوارض جانبی نانو دارو است. در بررسی فعالیت ضد قارچی بر روی بیوفیلم کاندیدا آلبیکنس، میانگین MIC50% مهار بیوفیلم به ترتیب در داروی سنتی و نانو دارو معادل 0.65 و 1.75 و میانگین MIC80% آن به ترتیب معادل 1.95 و 7.75 میکروگرم در میلی لیتر بود. این مطالعه می تواند یک روش عملی را برای سنتز نانوذرات تری متیل کیتوزان معرفی کند. نتایج نشان می ‏دهد که روند تهیه نانوذرات دارویی کارآمد بوده و فعالیت ضد قارچی آمفوتریسین را بهبود بخشیده است. همچنین می تواند امکان استفاده از انواع روش های جذب دارو را تسهیل کند و درعین حال عوارض جانبی و محدودیت های استفاده از فرم سنتی آن را کاهش دهد.