طبقه بندی کاربری اراضی تالاب انزلی با استفاده از تلفیق تصاویر راداری سنتینل 1 و آلوس پالسار

تالاب انزلی در ایران به عنوان یکی از تالاب‏ های ارزشمند ثبت شده در کنوانسیون رامسر در معرض تهدید عوامل محیطی و انسانی است. در دو دهه اخیر در بین انواع تصاویر ماهواره‏ای، تصاویر سنجنده ‏های راداری، نقش مهمی در پایش تالاب‏ ها داشته‏ اند، زیرا این سنجنده ‏ها در تمام شرایط آب ‏وهوایی فعالیت می ‏کنند و به زبری و رطوبت سطح حساس هستند. با این‏ حال، مشکلاتی نظیر تشابه ضرایب بازپخش بین کلاس ‏های مختلف و پردازش ‏های نسبتا دشوار در مقایسه با سنجنده‏ های نوری کاربرد آن‏ها را محدود می‏ کند. در مطالعه پیش رو قابلیت تصاویر راداری در طبقه بندی تالاب انزلی و سه کاربری اصلی اطراف تالاب (زمین‏ های کشاورزی، نیزار و مناطق ساخته شده) ارزیابی شد. به این منظور، دو تصویر راداری آلوس پالسار 2 و سنتینل 1 در سال 2018 انتخاب شد. پارامترهای بافت از هر دو تصویر استخراج شد. باندهای دو تصویر رادار و لایه ‏های بافت استخراج شده به روش تلفیق در سطح ویژگی ادغام شده و سپس، با استفاده از الگوریتم جنگل تصادفی طبقه بندی شدند. صحت کلی روش تلفیق در سطح ویژگی معادل با 75 درصد و ضریب کاپا برابر با 62 درصد است. نتایج ارزیابی مربوط به صحت تولید کننده و کاربر به ترتیب برابر با 100 و 83 درصد است. صحت زیاد نتایج به دست‏ آمده نشان دهنده قابلیت مناسب تصاویر رادار در طبقه بندی و تشخیص بدنه ‏آبی تالاب است، در صورتی‏ که در تفکیک اراضی کشاورزی، نیزار و مناطق ساخته شده خطای بیشتری مشاهده شده است. همچنین، روش تلفیق در سطح ویژگی، شیوه موثری برای استفاده هم زمان از ویژگی‏ های متمایز تصاویر مختلف در طبقه ‏بندی کاربری اراضی تالابی است.