پیش بینی اضطراب سلامتی براساس ترس از کووید-19 با میانجی گری سیستم فعال سازی و بازداری رفتاری

زمینه و هدف:

 با توجه به افزایش شیوع بیماری کووید-19، تجربه بالای ترس و اضطراب، قابل پیش بینی است. در همین راستا، هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه ترس از کووید-19 با اضطراب سلامتی از طریق نقش میانجی گری سیستم فعال سازی و بازداری رفتاری بود.

طرح پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی و از نوع تحلیل مسیر بود.جامعه آماری این پژوهش، شامل بزرگسالان ایرانی بود که از این میان 605 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه های اضطراب سلامتی (HAI-18)،ترس از کووید-19 (FCV-19S) و مقیاس سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری (BAS/BIS Scale) جمع آوری شدند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر انجام شد.

یافته های تحقیق نشان داد که بین ترس از کووید-19، سیستم بازداری رفتاری و سیستم فعال سازی پاسخ دهی به پاداش با اضطراب سلامتی، همبستگی معناداری (p <0.01) وجود دارد. علاوه بر این، نتایج بوت استراپ نیز بیانگر این است که نقش میانجی گری سیستم بازداری رفتاری (0.001) و سیستم فعال سازی پاسخ دهی به پاداش (0.006) معنادار بود.

براساس یافته های این پژوهش، ترس از کووید-19 می تواند از طریق تعامل با سیستم بازداری رفتاری و سیستم فعال سازی پاسخ دهی به پاداش، اضطراب سلامتی را پیش بینی کند و در آن تاثیرگذار باشد. بنابراین، مداخلاتی مبتنی بر معرفی پیشگیری هایی در رابطه با ابتلا به کووید-19 در راستای کاهش ترس و اضطراب افراد از مبتلا شدن به آن، نتایج مثبتی با خود در پی دارد و می تواند به عنوان برنامه های پیشگیری در نظر گرفته شود تا به افراد در غلبه بر اضطراب سلامتی تجربه شده کمک کند.