تعیین انرژی قابل سوخت و ساز گندم، جو و ذرت تولیدی در ایران با استفاده از روش بیولوژی (درون تنی) و مقایسه با برآورد حاصل از معادلات متداول و NIR

آزمایش به منظور تعیین انرژی قابل سوخت و ساز گندم، جو و ذرت تولیدی در ایران با استفاده از روش بیولوژی و مقایسه با معادلات متداول و برآوردهای حاصل از دستگاه NIRs و انجمن ملی تحقیقات (NRC) در نظر گرفته شد. دانه گندم، جو و ذرت بر اساس روش های استاندارد AOAC و دستگاه NIRs مورد تجزیه شیمیایی قرار گرفتند. روش بیولوژی با استفاده از 48 قطعه خروس بالغ (رد آیلندرد) در سن 83 هفتگی با روش خوراک دادن با دقت صورت گرفت. نتایج استفاده از معادلات متداول برای گندم و جو بیشترین میزان انرژی قابل سو خت و ساز (71/3 و 45/3 کیلو کالری بر گرم) و کمترین آن (11/3 و 87 /2 کیلو کالری بر گرم) به ترتیب توسط معادلات کارپنتر و جنسن مشاهده شد (05/0<p). بیشترین مقدار انرژی قابل سو خت و ساز دانه ذرت (91/3 کیلو کالری بر گرم) را توسط معادلات کارپنتر و جنسن و کمترین مقدار انرژی قابل سوخت و ساز (06/3 کیلوکالری بر گرم) توسط معادله EEC را نشان داد (05/0<p). مقدار انرژی قابل سوخت و ساز حاصل از روش بیولوژی برای ذرت، گندم و جو (323/3، 1724/3 و 9543/2 کیلوکالری بر گرم)، نسبت به جداول استاندارد NRC (350/3، 120/3، و640/2 کیلوکالری بر گرم) و دستگاه NIR (324/3، 324/3 و 735/2 کیلوکالری بر گرم)، بود (05/0<p). پیشنهاد می شود، برای ارقام غلات تولیدی داخل کشور معادلات تهیه و حسب میزان تنوع انرژی، جیره ها تنظیم شود. چون این تنوع در تنظیم خوراک از لحاظ اقتصادی و قیمت تمام شده مهم است.