نقش عوامل ساختاری در هدایت گازهای متان و دی اکسیدکربن به تونل انتقال آب نوسود (ازگله - شمال باختر کرمانشاه)

تونل انتقال آب نوسود با طولی بالغ بر 45 کیلومتر به منظور هدایت و انتقال آب در شمال باختر کرمانشاه احداث شده است. این تونل از میان تاقدیس ها و ناودیس های متعددی عبور کرده و به محض وارد شدن محور آن به سازندهای گرو و گورپی گازهایی با حجم بیش از 400 پی پی ام به داخل تونل زهکشی می شوند که عمدتا مربوط به تاقدیس های ازگله و کردی قاسمان می باشند. در حوضه ی زاگرس سازندهای گرو و گورپی به عنوان سنگ منشا نفت با پتانسیل بالا شناخته می شوند و در منطقه مورد مطالعه با وجود کروژن غالب تیپ III که عمدتا دارای منشا خشکی می باشد حجم زیادی از گازها که عمدتا گازهای متان و دی اکسیدکربن می باشند، تولید می کنند. با توجه به گسترش سازندهای گرو و گورپی در منطقه، زون های مستعد گازخیزی در محور تونل به چهار بخش A,B,C,D تقسیم می شوند که بیش ترین حجم گاز تولید شده در تاقدیس کردی قاسمان و مربوط به زون D می باشد. گازهای تولید شده از این مناطق همراه حجم زیادی از آب از طریق شکستگی های تکتونیکی که عمدتا درزه ها و گسل ها می باشند به داخل تونل هدایت می شوند که از بین آن ها گسل ها در تاقدیس کردی قاسمان و تاقدیس ازگله نقش بسیار مهمی دارند.